Εντός των επόμενων ημερών η κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναμένεται να καλέσει τους
32.433 ανέργους-ωφελούμενους στα πλαίσιο
της εκ νέου έναρξης του προγράμματος
προσωρινής κοινωφελούς εργασίας για
διάστημα 5 μηνών στους Δήμους της χώρας
(ΟΤΑ).
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα “απασχόλησης”
που προκύπτει, όπως λέει, από τις
δεσμεύσεις της χώρας από το επικαιροποιημένο
Μνημόνιο Οικονομικών και Χρηματοπιστωτικών
Πολιτικών (Ν.4152/b2013) και δεν διαφέρει σε
τίποτα από τα προηγούμενα του. Αφορά
την απασχόληση ανέργων με πλήρες ωράριο
και περιορισμένα εργασιακά δικαιώματα
(χωρίς ρεπό, άδειες, επίδομα αδείας)
που, ανεξαρτήτως ειδικότητας και
προσόντων, καλούνται να εργαστούν με
μισθό πείνας 495€ για άνω των 25 ετών και
431€ για κάτω των 25, δηλαδή χαμηλότερο
ακόμα και από σημερινό κατώτατο μισθό
(586€ και 511€ αντίστοιχα).
Το πρόγραμμα αυτό απευθύνεται σε πολύ
συγκεκριμένες κατηγορίες ανέργων στα
όρια της εξαθλίωσης (πχ. Οικογένειες
που δεν δουλεύει κανένα μέλος, άνεργοι
με ετήσιο ατομικό εισόδημα έως 5.000€ ή
οικογενειακό έως 11.000€) και επιχειρεί
στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας,
να καλύψει για 5 μήνες τα κενά στους
δήμους που έχουν προκύψει από τις
πολιτικές των τελευταίων χρόνων, για
τις παρεχόμενες υπηρεσίες κοινής
ωφελείας στους δημότες. Επιπλέον, όσοι
άνεργοι επιλεγούν τώρα αποκλείονται
από επόμενες διαδικασίες κατάταξης σε
πίνακες ανέργων ∆ημόσιων Προσκλήσεων
που θα προκηρυχθούν!
Το πρόγραμμα, όπως και τα προηγούμενα,
είναι εκπορευόμενο από την Ε.Ε. και
συγχρηματοδοτούμενο από το ευρωπαϊκό
κοινωνικό ταμείο, ΕΣΠΑ, που έρχεται να
δώσει ένα ακόμη βαρύ πλήγμα στις
εργασιακές σχέσεις και στα δικαιώματα
εργαζομένων.
Στο μοντέλο αυτό εργασίας οι
άνεργοι-"ωφελούμενοι" δεν έχουν
δικαίωμα επιλογής του χρόνου και του
χώρου εργασίας, αλλά πρέπει να υποταχθούν
στο μοντέλο ότι δουλεύουμε όπου, όπως
κι όποτε μας πούνε χωρίς να λέμε κουβέντα
και συχνά καταλήγουν να «στρέφονται»
ενάντια σε άλλους εργαζόμενους, όπως
στους παλαιότερους υπαλλήλους που
σήμερα φαντάζουν “προνομιούχοι”
επειδή αμείβονται με υψηλότερους
μισθούς και δικαιούνται άδειες.
δημόσια
αγαθά & εργαζόμενοι …
Ολόκληρο το δημόσιο συμπεριλαμβανομένων
και των υπηρεσιών των δήμων έχει πληγεί
τα τελευταία χρόνια από μαζικές
αποχωρήσεις προσωπικού, είτε με τη
διαδικασία της διαθεσιμότητας-απόλυσης,
είτε με τις χιλιάδες συνταξιοδοτήσεις,
είτε με τη μη ανανέωση συμβασιούχων
ορισμένου χρόνου που κάλυπταν πάγιες
και διαρκείς ανάγκες. Τα
κενά είναι τεράστια ακόμα και στους
τομείς της παιδείας και υγείας με άμεση
συνέπεια την υποβάθμιση των παρεχόμενων
υπηρεσιών και των δημόσιων αγαθών.
Οι 15.000 προσλήψεις που ανακοίνωσε ο
υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης,
συμπεριλαμβάνει και την επιστροφή των
4.000 περίπου διαθέσιμων και είναι ο
αριθμός που και η προηγούμενη κυβέρνηση
είχε εξαγγείλει για το 2015 πάντα σε
συνεννόηση με την τότε τρόικα (τώρα
θεσμούς!!!). Οι ελλείψεις προσωπικού στο
σύνολο του δημοσίου επομένως δεν
καλύπτονται και η πολιτική επιλογή
είναι η αναπλήρωσή τους με προγράμματα
κοινωφελούς εργασίας, voucher και συμβάσεις
ορισμένου χρόνου από το ΕΣΠΑ.
οι
δημοτικές αρχές συναινούν…
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ουσιαστικά
δίνει παράταση σε πολιτικές που κινούνται
εντός του πλαισίου που ορίζουν ΕΕ–ΔΝΤ-ΕΚΤ
και έχουν φτωχοποιήσει την κοινωνία
ενώ παράλληλα ζητάει την ανοχή της
κοινωνίας για αυτό. Είναι φανερό ότι
ανάμεσα στην κάλυψη των λαϊκών αναγκών
και την εξυπηρέτηση των δανειστών
επιλέγει το δεύτερο με αποτέλεσμα να
μην λύνει το πρόβλημα επιβίωσης, αλλά
να «διευκολύνει».
Αντί για ουσιαστικές παρεμβάσεις που
θα βγάλουν τον κόσμο από το σκοτάδι της
φτώχειας, η κυβέρνηση μοιράζει κουπόνια
για σίτιση προσβάλλοντας την αξιοπρέπεια
του κόσμου. Οι χιλιάδες άνεργοι δεν
λύνουν το πρόβλημα τους με προγράμματα
προσωρινής κοινωφελούς εργασίας και
οι δημοτικές αρχές
έχουν τεράστια ευθύνη.
Έως τώρα δεν
υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα δημοτικής
αρχής που να αντιδρά (πέρα
από μερικές μικρές φραστικές
αμφισβητήσεις).
Οι
δήμοι, ως τοπικό κράτος εφαρμόζουν τις
κεντρικές πολιτικές επιλογές στην
πράξη. Προσλαμβάνουν κόσμο μέσω των
προγραμμάτων του ΟΑΕΔ και
δεν διεκδικούν την κάλυψή τους
με μόνιμο προσωπικό με πλήρη εργασιακά
και ασφαλιστικά δικαιώματα, απευθύνονται
στις ΚΟΙΝΣΕΠ (μάλιστα,
αυτοί επιλέγουν
την υπηρεσία που θα δώσουν σε
συνεταιριστικές επιχειρήσεις, ενισχύοντας
τις πελατειακές σχέσεις ακόμη
περισσότερο),
στην πράξη νοικιάζουν απ' αυτές φτηνό
προσωπικό (κακοπληρωμένο, προσωρινό,
ανακυκλούμενο),
που φυσικά δεν είναι ενταγμένο στο
προσωπικό των δήμων. Ταυτόχρονα, οι
δημότες χαρατσώνονται με τέλη, φόρους
και πρόστιμα, και ο δήμος-τοπικό κράτος
απαλλάσσεται από
την ευθύνη να προσφέρει πλήρεις, δημόσιες
και δωρεάν υπηρεσίες στο λαό. Απαλλάσσεται
από τους εργαζόμενους με πλήρη δικαιώματα,
από δομές που υπόκεινται στο δημόσιο
έλεγχο, τις οποίες μάλιστα έχει ήδη
πληρώσει ο πολίτης μέσω άμεσης και
έμμεσης φορολογίας.
