ΕΚΔΗΛΩΣΗ αφιερωμένη στη μνήμη του δολοφονημένου απ' τους φασίστες Στέφανου Βελδεμίρη, την Κυριακή 26/10/2025, μπροστά στο 3ο Δημοτ. Σχολείο Αμπελοκήπων

64 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη στυγνή δολοφονία του νεολαίου αγωνιστή της Αριστεράς και της Δημοκρατίας Στέφανου Βελδεμίρη από το φασιστικό κράτος και παρακράτος του “εθνάρχη” Κων. Καραμανλή.

Την Κυριακή 26 του Οκτώβρη, στις 11π.μ., φίλοι, συναγωνιστές και σύντροφοι του νεκρού Ήρωα του Λαού μας διοργανώνουν μια μικρή τελετή στη μνήμη του, στο χώρο που δολοφονήθηκε, στη συμβολή των οδών Φιλιππουπόλεως και Πέραν, εκεί που σήμερα βρίσκεται το κτίριο του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αμπελοκήπων. Η δημοτ. κίνηση "ΑΝΥΑΠΑΚΟΗ στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης", (μέλη της οποίας, μαζί με τον συναγωνιστή του Στ. Βελδεμίρη, τον Μόρφη Στεφούδη, πρωτοστάτησαν όλα αυτά τα χρόνια στην απόδοση της πρέπουσας τιμής στον ήρωα νεκρό) συμμετέχει και  και φέτος στην τελετή, την Κυριακή 26 του Οκτώβρη.

Σε μια προσπάθεια ανάδειξης των σημαντικών γεγονότων στην ιστορία του τόπου μας, αναδημοσιεύουμε σήμερα ένα κείμενο που γράφτηκε με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τη δολοφονία του Στέφανου και είχε δημοσιευτεί το 2010 στην τοπική εφημερίδα "ΚΑΤΟΙΚΟΣ".

 

 

Επτάλοφος – Εκλογές 1961: Τότε που η ζωή
ενός 24χρονου κόστιζε δυο χρόνια φυλακή

 

Στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας και ιδιαίτερα στις μαύρες σελίδες της, οι Αμπελόκηποι είναι γνωστοί ως ο τόπος καταγωγής του Γιάννη Χαλκίδη, του νεαρού Επταλοφίτη που οι βασανιστές της χούντας δολοφόνησαν εν ψυχρώ το 1967. Αυτό που πολύ λίγοι γνωρίζουν είναι ότι μερικά χρόνια πριν, στη γειτονιά μας, άλλος ένας νέος άνθρωπος, ο Στέφανος Βελδελμίρης, πλήρωσε τους αγώνες και τις ιδέες του με τη ζωή του.

Ο Στέφανος Βελδελμίρης γεννήθηκε το 1937 στις Συκιές της Θεσ/νίκης κι από τα εφηβικά του ακόμη χρόνια οργανώθηκε στην Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.) κι ανέπτυξε σημαντική πολιτική δράση. Σπούδασε ηλεκτρολόγος στη γνωστή τεχνική σχολή εκείνης της εποχής, τον Ευκλείδη, ενώ οι σπουδές του στη Σχολή Τεχνικών του Ναυτικού διακόπηκαν αναγκαστικά στον τρίτο χρόνο, όταν απολύθηκε λόγω των πολιτικών του φρονημάτων. Σημαντικότατη δράση ανέπτυξε και κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στον Κολινδρό Πιερίας, διεκδικώντας την κατάργηση των στρατοπέδων εργασίας (γνωστότερων ως «ταγμάτων ανεπιθυμήτων», στα πιο πρόσφατα χρόνια), όπου το καθεστώς συγκέντρωνε τους αριστερούς φαντάρους.

Στην Ελλάδα, το φθινόπωρο του 1961, το κατ’ επίφαση μόνο δημοκρατικό καθεστώς ετοιμαζόταν για τις εκλογές της 29ης Οκτώβρη. Το ζητούμενο δεν ήταν απλά η ανάδειξη ως πρώτου κόμματος της Ε.Ρ.Ε., που υπό την ηγεσία του Κων/νου Καραμανλή (του πρεσβύτερου) είχε την υποστήριξη των κυρίαρχων στη χώρα (μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας και την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού στον Εμφύλιο, το 1949) Αμερικάνων και συγκέντρωνε στους κόλπους του το σύνολο των ακραία συντηρητικών Ελλήνων και των συνεργατών των Γερμανών στην Κατοχή, δοσίλογων και ταγματασφαλιτών. Το δεύτερο αλλά εξίσου σημαντικό ζητούμενο ήταν η μεγαλύτερη δυνατή συρρίκνωση έως εξαφάνιση από το πολιτικό σκηνικό της αριστεράς και του εκλογικού της συνδυασμού, του Πατριωτικού Μετώπου (ΠΑ.ΜΕ.). Ήταν άλλωστε πρόσφατες οι μνήμες από τις εκλογές του 1958, όταν η αριστερά συγκέντρωσε το 24,42%, εξέλεξε 79 βουλευτές και σε συνδυασμό με την πολυδιάσπαση του δεύτερου πυλώνα του αστικού καθεστώτος, των κεντρώων, είχε αναδειχθεί δεύτερη δύναμη στις εκλογές και αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή. Έτσι τον Οκτώβρη του 1961 οι Αμερικάνοι και οι ντόπιοι εντολοδόχοι τους «θέλαν να κερδίσουν τις εκλογές και χρησιμοποίησαν, εκτός από τη νοθεία και τη βία μέχρι τα τελευταία της όρια», όπως πολύ εύστοχα λέει σε μια συνέντευξή του, αρκετά χρόνια μετά, ο πατέρας του Στέφανου Βελδελμίρη, Σίμος.

Γιατί οι εκλογές του 1961 μπορεί να έμειναν στην ιστορία ως «εκλογές βίας και νοθείας», στις οποίες «ψήφισαν ακόμη και τα δέντρα και οι νεκροί. Και ψήφισαν όλοι Καραμανλή!». Μια τέτοια όμως ερμηνεία του χαρακτηρισμού των εκλογών ως «βίας και νοθείας» αναφέρεται κυρίως στο δεύτερο όρο και απαντά στο αίτημα εκδημοκρατισμού του ελληνικού πολιτικού συστήματος, εντός πάντα των τεθέντων ορίων, χωρίς δηλαδή να αμφισβητείται η θέση της Ελλάδας στο διεθνές status quo. Έτσι το σύστημα αναδεικνύει τη νοθεία και τις (δίκαιες) διαμαρτυρίες των κεντρώων, που υπό την ηγεσία του Γεωργίου Παπανδρέου (του πρεσβύτερου, επίσης) ανέμεναν να κερδίσουν τις εκλογές αλλά αφήνει στην αφάνεια την απερίγραπτη βία που γνώρισαν οι απόκληροι του πολιτικού συστήματος, οι αριστεροί. Στερημένοι έτσι κι αλλιώς από κάθε δικαίωμα στην καθημερινή ζωή της ελληνικής κοινωνίας εκείνης της εποχής, στις συγκεκριμένες εκλογές είχαν να αντιμετωπίσουν και την απροκάλυπτη βία του κράτους: οπλισμένες ομάδες αστυνομικών και τραμπούκων πρώην δοσίλογων και ταγματασφαλιτών απαγόρευαν τη διανομή του υλικού του Πατριωτικού Μετώπου, διέλυαν τις συγκεντρώσεις του, απειλούσαν και ξυλοκοπούσαν άγρια τους οπαδούς του, έφτασαν μέχρι την εν ψυχρώ δολοφονία δύο νέων ανθρώπων του, του στρατιώτη Διονύση Καρπενιώτη από την Πάτρα και του 24χρονου Θεσσαλονικιού Στέφανου Βελδελμίρη, στην Επτάλοφο.

Ο Στέφανος, ως ηλεκτρολόγος, ήταν υπεύθυνος για τη λειτουργία των μικροφωνικών εγκαταστάσεων στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Πατριωτικού Μετώπου. Στις 26 Οκτωβρίου, αφού τέλειωσε τις υποχρεώσεις του στην προεκλογική συγκέντρωση των Σερρών, επέστρεψε στη Θεσ/νίκη και προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει το φίλο και σύντροφό του στη Γραμματεία της νεολαίας της Ε.Δ.Α. Μόρφη Στεφούδη, που ήταν υπεύθυνος για το μοίρασμα του προεκλογικού υλικού. Αργά το βράδυ, με ένα ταξί, πετούσαν τις προκηρύξεις στους δρόμους των δυτικών συνοικιών της Θεσ/νίκης. Τα τελευταία πακέτα προκηρύξεων πετάχτηκαν στην πλατεία Επταλόφου, τη Μεγ. Αλεξάνδρου και τον αραιοκατοικημένο τότε χωματόδρομο της Φιλιππουπόλεως που εκείνες τις μέρες σκαβόταν για να ασφαλτοστρωθεί. Ίσως αυτό το τελευταίο γεγονός να ήταν καταλυτικό, αφού το ταξί δεν μπορούσε να αναπτύξει ταχύτητα και στη γωνία των οδών Φιλιππουπόλεως και Πέραν (δίπλα στην είσοδο του σημερινού 3ου Δημοτ. Σχολείου Αμπ/πων) ο χωροφύλακας Σπυρίδων Φιλίππου βρήκε την ευκαιρία να πυροβολήσει πέντε φορές εναντίον των δύο νεαρών επιβατών του ταξί. Δύο από τις σφαίρες τραυμάτισαν θανάσιμα στο κεφάλι το νεαρό Ε.Δ.Α.ίτη που παρά τις προσπάθειες των γιατρών εξέπνευσε την επόμενη μέρα στο νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος.

Η κηδεία του νεαρού παλικαριού, παρά την απαγόρευση της αστυνομίας, μετατράπηκε σε ένα συλλαλητήριο χιλιάδων ανθρώπων που δεν μπορούσαν να κρύψουν την οργή τους, δε δέχονταν να χαλιναγωγήσουν τη διάθεσή τους για αγώνα, για ελευθερία, δημοκρατία, για μια καλύτερη ζωή στον τόπο τους. Όμως το καθεστώς πέτυχε το σκοπό του: η τρομοκρατία και η βία στον ακρότατο βαθμό της περιόρισαν το Πατριωτικό Μέτωπο σε ένα χαμηλό ποσοστό (14,62%) και την τρίτη θέση των εκλογών.

Και το έγκλημα συνεχίστηκε. Παρ’ ότι ο δολοφόνος αποκαλύφθηκε άμεσα, παραδόθηκε και ομολόγησε, το καθεστώς φρόντισε να μείνει στην ουσία ατιμώρητος. Συγκεκριμένα και παρά την ύπαρξη αρκετών μαρτύρων που βεβαίωναν ότι ο Φιλίππου γνώριζε τους δυο επιβαίνοντες του ταξί, ο ίδιος ισχυρίστηκε (με τη συνηγορία και κάποιων συναδέλφων του) ότι πυροβόλησε γιατί θεώρησε ότι οι επιβαίνοντες ήταν λαθρέμποροι χασίς. Ισχυρίστηκε ακόμη ότι πυροβόλησε τα λάστιχα του αυτοκινήτου για να το σταματήσει ενώ οι «εμπειρογνώμονες» αξιωματικοί του στρατού πρόβαλαν –και το δικαστήριο τελικά αποδέχτηκε– την πιθανότητα οι σφαίρες του να αποστρακίστηκαν (εξοστρακίστηκαν) και κατ’ αυτό τον τρόπο να πέτυχαν το Βελδελμίρη. Σε συνδυασμό δε με την «αγιογραφία» της προσωπικής ζωής και επαγγελματικής δράσης του κατηγορουμένου και την απαγόρευση κατάθεσης κάποιων σημαντικών μαρτύρων, το δικαστήριο καταδίκασε τον Φιλίππου για «φόνο εξ’ αμελείας» σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση! Εκτίοντας δε την ποινή του στις αγροτικές φυλακές τιμωρήθηκε τελικά με 2 χρόνια φυλακή!!! Αυτό ήταν το κόστος της ζωής ενός νέου ανθρώπου, που έκανε το «λάθος» να είναι αριστερός, να αγωνίζεται για τις ιδέες του, για το δικαίωμα όλων των ανθρώπων σε μια καλύτερη ζωή…

Και μετά; Μετά ήρθε η λήθη… Μια έρευνα 15 χρόνια αργότερα από μια εφημερίδα του αστικού λεγόμενου τύπου και κάποιες αναφορές της μισής γραμμής σε κείμενα εφημερίδων της επίσημης αριστεράς, που καταντούν την ιστορία του λαϊκού μας κινήματος προσκλητήριο νεκρών, που δεν αναδεικνύουν και πολύ περισσότερο δεν προωθούν τη συνέχεια και δικαίωση των αγώνων τους.

Όσο για τους σημερινούς Αμπελόκηπους των 70 χιλιάδων ανθρώπων, είναι ζήτημα αν στους χιλιάδες ανθρώπους που καθημερινά περνούν τη γωνία Φιλιππουπόλεως και Πέραν υπάρχουν κάποιοι, μετρημένοι έστω και στα δάχτυλα, που γνωρίζουν τι συνέβη πριν 49 χρόνια στο σημείο αυτό. Κι είναι ευθύνη όλων όσων θέλουμε να λεγόμαστε αριστεροί και δημοκράτες και κυρίως των παρατάξεων και δημάρχων της αριστεράς που πέρασαν απ’ αυτό το Δήμο το ότι δεν υπάρχει ούτε μια αναμνηστική πλάκα που να θυμίζει το θλιβερό παρελθόν για να φωτίσει το μέλλον!*

Με τη συμπλήρωση το 2011 πενήντα χρόνων από τη δολοφονία του Στέφανου Βελδελμίρη μήπως έφτασε ο καιρός να διορθώσουμε το λάθος;

Όχι απλά γιατί αισθανόμαστε την ανάγκη ενός ακόμη μνημόσυνου για έναν ακόμη από τους τόσους νεκρούς που έδωσε αυτός ο τόπος στον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση της ζωής μας.

Αλλά γιατί η ιστορία εκδικείται αυτούς που την ξεχνούν ή επιτρέπουν την παραχάραξή της, εξισώνοντας θύτες και θύματα ή ανταλλάσσοντας τους ρόλους τους. Κι επαναλαμβάνεται …αλλά τη δεύτερη φορά ως φάρσα!

                                                         Μόρφης Στεφούδης – Ηλίας Ν. Σμήλιος

 

* Όταν γράφτηκε και δημοσιεύτηκε αυτό το κείμενο δεν είχε αναρτηθεί ακόμη η αναμνηστική πλάκα που υπάρχει σήμερα έξω από το 3ο Δημοτ. Σχολείο Αμπελοκήπων, στο σημείο της δολοφονίας του Στ. Βελδεμίρη, για την ανάρτηση της οποίας υπάρχει ομόφωνη απόφαση του Δημοτ. Συμβουλίου Αμπελοκήπων-Μενεμένης, μετά από επανειλημμένα αιτήματα και μακρόχρονη προσπάθεια του Μόρφη Στεφούδη, του συντρόφου, φίλου και συνεπιβάτη του Στέφανου στο μοιραίο ταξί.

Κοινό ψήφισμα συμπαράστασης σε διωκόμενους-μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Υπαλλήλων δήμου Ρόδου για την κινητοποίηση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ-ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 

Αριστερών Αντικαπιταλιστικών Ριζοσπαστικών 

Δημοτικών & Περιφερειακών Κινήσεων

Να σταματήσει τώρα κάθε σκέψη για δίωξη των μελών του Δ.Σ. του Συλλόγου Υπαλλήλων Ρόδου - Καμιά παρέμβαση στη δράση των συνδικάτων 

Καταγγέλλουμε την έναρξη προκαταρκτικής εξέτασης και την κλήση σε απολογία που δέχθηκαν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Υπαλλήλων Δήμου Ροδίων, από τον εισαγγελέα στη Ρόδο με σκοπό να διερευνήσει με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο την απόφαση του σωματείου να καλέσει σε ειρηνική συμβολική συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και κατά της γενοκτονίας των Παλαιστίνιων, την ημέρα άφιξης του κρουαζιερόπλοιου Crown Iris, με τους Ισραηλινούς στη Ρόδο. Η εξέλιξη αυτή είναι πρωτόγνωρη και θυμίζει άλλες εποχές, καθώς βάζει τις εισαγγελικές αρχές απέναντι στην ελεύθερη συνδικαλιστική δράση που κατοχυρώνεται συνταγματικά και απειλεί ευθέως τα σωματεία και τα μέλη τους με στόχο να τα τρομοκρατήσει και να τα φιμώσει.

Είναι μια  ακόμα πράξη που απειλεί ευθέως όποιον αγωνίζεται ενάντια στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ και των εγκλημάτων πολέμου  κατά της ανθρωπότητας που πραγματοποιεί.

Η εξέλιξη αυτή εμπλέκει και τη δικαστική εξουσία στην εξυπηρέτηση της κυβερνητικής πολιτικής που στέκεται στο πλευρό των εγκληματιών πολέμου του Ισραήλ και θέλει να μετατρέψει την αλληλεγγύη προς τον Παλαιστινιακό λαό σε ιδιώνυμο αδίκημα, διώκοντας τους αγωνιζόμενους. Είναι μια ακόμα πλευρά της στοχοποίησης των συνδικάτων και της δράσης τους που υπαγορεύεται από τη λογική του νέου πειθαρχικού νόμου και της επίθεσης στις συνδικαλιστικές ελευθερίες, αλλά και τη βιομηχανία διώξεων αγωνιζόμενων και συνδικαλιστών στο δημόσιο ακόμα και ενάντια στο δικαίωμα στην απεργία.

Η τρομοκρατία και οι διώξεις είναι ο μόνος δρόμος για να επιβάλλουν την πολιτική της φτώχειας, του πολέμου, των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και των σκανδάλων και της συγκάλυψης στο έγκλημα των Τεμπών.

Στεκόμαστε απέναντι σε αυτούς που θέλουν να μετράμε τις ανθρώπινες ζωές με τα οικονομικά οφέλη και κάνουν BUSINESS με αυτούς που διαπράττουν γενοκτονία ξεχνώντας την ιστορία και πόσο ο ελληνικός λαός πλήρωσε με αίμα αυτή την λογική. Ενάντια στην πολιτική του πολέμου που ασκούν στο πλευρό του Ισραήλ οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε.

Στεκόμαστε στο πλευρό των μελών του ΔΣ του σωματείου που ελέγχονται για τις αποφάσεις τους και απαιτούμε να σταματήσουν όλες οι διαδικασίες ελέγχου και κάθε σκέψη για διώξεις εις βάρος των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Υπαλλήλων Δήμου Ροδίων.

Δε θα επιτρέψουμε να γυρίσουμε σε άλλες εποχές φίμωσης των συνδικάτων. Ελεύθερη συνδικαλιστική δράση.

Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας στον Παλαιστινιακό λαό και στον αγώνα ενάντια στη γενοκτονία, ν’ ανοίξει ο δρόμος για την ανθρωπιστική βοήθεια, να σταματήσει ο πόλεμος και να αποσυρθεί από τα παλαιστινιακά εδάφη ο Ισραηλινός στρατός. Να σταματήσει κάθε συνεργασία της χώρας μας με το κράτος τρομοκράτη. Αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους. Λευτεριά στην Παλαιστίνη. 

12/10/2025

Περιφερειακές Κινήσεις

1. Αττική: Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική- Ανταρσία σε κυβέρνηση - Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ.

2. Ήπειρος: Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο - Αγωνιστικό Μέτωπο

3. Θεσσαλία: Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία - Ανταρσία για την Ανατροπή

4. Κ. Μακεδονία: Ανταρσία - Αντικαπιταλιστική Αριστερά στην Κ. Μακεδονία

5. Δυτική Μακεδονία: Αριστερή Συμπόρευση για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ στη Δυτική Μακεδονία

 

Δημοτικές Κινήσεις

1.    Αγ. Ανάργυροι - Καματερό: Ανυπότακτη Πόλη - Αντικαπιταλιστική Παρέμβαση στις γειτονιές Αγ. Αναργύρων - Καματερού

2.    Αμπελόκηποι: Ανυπακοή στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης

3.    Βύρωνας: Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα

4.    Γλυφάδα: Αριστερή Πρωτοβουλία Γλυφάδας

5.    Δάφνη - Υμηττός: Μαχόμενη Αριστερή Δύναμη Ανατροπής Δάφνης - Υμηττού (Μ.ΑΡΙ.Δ.Α.)

6.    Ελληνικό - Αργυρούπολη: Εκτός Πλάνου - Αντικαπιταλιστική Κίνηση Ελληνικού - Aργυρούπολης

7.    Ηράκλειο Αττικής: Κόκκινη Ρωγμή - Αγώνας - Ρήξη - Ανατροπή στο Ηράκλειο

8.    Ιωάννινα: Αριστερή Παρέμβαση στα Γιάννενα - Αγωνιστικό Μέτωπο

9.    Καλλιθέα: Μια Πόλη στο Δρόμο Αριστερή Ανατρεπτική Δημοτική Κίνηση

10.  Καισαριανή: Ανυπόταχτη Καισαριανή - Αριστερή Αντικαπιταλιστική Κίνηση

11.  Λευκάδα: Λευκάδα Ανάποδα

12.  Νέα Σμύρνη: Μια πόλη Ανάποδα - Αριστερή Παρέμβαση στους δρόμους της Νέας Σμύρνης

13.  Νίκαια - Αγ. Ιωάννη Ρέντη: Ανταρσία στην Κοκκινιά της Προσφυγιάς και της Αντίστασης

14.  Περιστέρι: Αριστερή Κίνηση Περιστερίου

15.  Πειραιάς: Αριστερή Αντικαπιταλιστική Κίνηση Πειραιά - Ανταρσία στο Λιμάνι 

16.  Πρέβεζα: Ανυπότακτη Κίνηση για τα χωριά και την πόλη της Πρέβεζας

Για τους/τις σχολικούς/ες καθαριστ(ρι)ες και τροχονόμους στον Δήμο μας (στιγμιότυπο από τη συνεδρίαση του Δημοτ. Συμβουλίου Αμπελοκήπων-Μενεμένης, 21-7)

Τη Δευτέρα 21 Ιουλίου οι δημοτικοί σύμβουλοι της "ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ" προ Ημερ. Διάταξης θέσαμε μεταξύ άλλων και τα ζητήματα των ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΚΑΘΑΡΙΣΤ(ΡΙ)ΩΝ και των ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΤΡΟΧΟΝΟΜΩΝ.

Ειδικότερα ως προς τις/τους σχολικούς/ες καθαριστρ(ρι)ες καταγγείλαμε το απαράδεκτο καθεστώς με το οποίο θα εργαστούν για άλλη μια χρονιά στον Δήμο μας, με βάση την εγκύκλιο του υπουργείου Εσωτερικών. Παρά τα προ 5ετίας μεγάλα λόγια περί μονιμοποίησης (οι περισσότερες εργάζονται πλέον των 20 χρόνων) και της εργασίας τους με πλήρες ωράριο και πλήρεις αποδοχές, με την εγκύκλιο του ΥΠ.ΕΣ. τα τελευταία 4 χρόνια, καθορίζονται παντελώς αυθαίρετα οι ανθρωποώρες (sic!) που δικαιολογεί το ΥΠ.ΕΣ. για κάθε Δήμο και το ανάλογο κονδύλι που θα δώσει. Έτσι, για τον Δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης καθορίζονται (αυθαίρετα) 239 ανθρωποώρες/ημέρα, ενώ με απόφαση της δημοτικής αρχής πληρώνονται άλλες 21 ώρες (συνολικά 260 ώρες) και προσλαμβάνονται 52 καθαριστ(ρι)ες με μόνο 5 ώρες καθημερινό ωράριο και ανάλογο (εξευτελιστικό) μισθό, αντί των 6.5 ωρών του πλήρους ωραρίου και μισθού. Καταθέσαμε ως "ΑΝΥΠΑΚΟΗ" την πρόταση να μετατραπούν οι συμβάσεις των καθαριστ(ρι)ών σε πλήρους ωραρίου (και μισθού), ώστε να καλύπτονται οι πραγματικές ανάγκες των σχολείων, σημειώνοντας μάλιστα ότι κάτι τέτοιο γίνεται και σε άλλους Δήμους (π.χ. Ευόσμου-Κορδελιού) καθώς και ότι το κόστος γι αυτό είναι περίπου 140.000 ευρώ, που πρέπει να τα διεκδικήσουμε από το ΥΠ.ΕΣ. Ο Δήμαρχος και η παράταξή του όχι μόνο απάντησαν στην πρότασή μας αρνητικά (αλλά με το γνωστό απαξιωτικό ύφος) ισχυρίστηκαν ότι δεν υπάρχει καμιά τέτοια ανάγκη, αφού τα σχολεία καλύπτονται με αυτές τις ώρες και οι καθαριστ(ρι)ες είναι ικανοποιημένες.

Ως προς τους/τις σχολικούς/ες τροχονόμους ενημερώσαμε το Δημοτ. Συμβούλιο (μια που δεν το έκανε η δημοτική αρχή) για την κοινή υπουργική απόφαση για τις αλλαγές στον τρόπο πληρωμής τους: από 176 ευρώ (!!!) που έπαιρναν κάθε μήνα για την "εθελοντική" και ανασφάλιστη εργασία τους, τώρα θα παίρνουν 10 ευρώ/ημέρα εργασίας (για όσες μέρες δουλέψουν μόνο και άσχετα με τον λόγο της απουσίας, π.χ. ασθένεια) χωρίς βέβαια και πάλι να ασφαλίζονται. Μεταφέροντας ως "ΑΝΥΠΑΚΟΗ" τα δίκαια αιτήματα των σχολικών τροχονόμων για πραγματικές αυξήσεις, μονιμοποίηση και ασφάλιση αλλά και τη σχευική συζήτηση που γίνεται σε άλλα δημοτικά συμβούλια για άρση της αδικίας, ο κ. Δήμαρχος "ξεπέταξε" κι αυτό το θέμα, λέγοντας λέγοντας απλά/ψυχρά ότι θα εφαρμοστεί η κοινή υπουργική απόφαση (κι αδιαφορώντας για το ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι για το διάστημα Ιανουαρίου-Ιουνίου 2025 δεν θα πάρουν ούτε 1.000 ευρώ...

Αλλά, σιγά μην έλεγε ο Λ. Κυρίζογλου ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. κι ο Μητσοτάκης (που τον έκανε πρόεδρο της ΚΕΔΕ) κάνουν κάτι λάθος...

*σχόλιο του δημοτ. συμβούλου της "ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ" Ηλία Σμήλιου

Γιατί δεν έχουμε οδοκαθαριστές στον Δήμο μας? (στιγμιότυπο από τη συνεδρίαση του Δημοτ. Συμβουλίου Αμπελοκήπων-Μενεμένης, 21-7)

Τη Δευτέρα 21 Ιουλίου οι δημοτικοί σύμβουλοι της "ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ" θέσαμε μεταξύ άλλων και το ζήτημα της καθαριότητας.

Αφού δηλαδή στις 3 προηγούμενες συνεδριάσεις επισημάναμε το τεράστιο πρόβλημα να μην πλένονται οι κάδοι απορριμμάτων (ειδικά μέσα στο καλοκαίρι με τις υψηλές θερμοκρασίες) με τη δημοτική αρχή να απαντά απλά ότι υπάρχει συγκεκριμένο πρόγραμμα πλυσίματος των κάδων στους κεντρικούς δρόμους, στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο θέσαμε το θέμα της έλλειψης οδοκαθαριστών στον Δήμο, με αποτέλεσμα ειδικά οι μικροί δρόμοι να καθαρίζονται πολύ σπάνια. Ποιος δεν έχει δει άλλωστε τα ξεχειλισμένα από σκουπίδια καλαθάκια ή τα ασκούπιστα μέρες και μέρες πεζοδρόμια.

Και ενώ οι αρμόδιοι αντιδήμαρχοι επιβεβαιώνουν τη συγκεκριμένη έλλειψη των αναγκαίων οδοκαθαριστών στον Δήμο μας, ο τα πάντα γνωρίζων (και για τα πάντα την κυβέρνηση ευλογών) Δήμαρχος για τη μεν έλλειψη (και) οδοκαθαριστών δεν είχε ούτε μια λέξη να πει, ενώ για άλλη μια φορά επιτέθηκε και σε μας που ως δημοτικοί σύμβουλοι έχουμε το θράσος να ρωτάμε αλλά και στους κατοίκους που είναι οι φταίχτες για την μπόχα που πλημμυρίζει τον Δήμο καλοκαιριάτικά, γιατί, όπως υποστηρίζει, αφήνουν τα σκουπίδια τους έξω από τους κάδους...

"Τι 'χες, Γιάννη, τι 'χα πάντα" δηλαδή. Η κακή αντιπολίτευση, οι πάγκακοι δημότες και ο υπέροχος Δήμαρχος, η Διοίκησή του (και η κυβερνησάρα του, ασφαλώς).

Μην ξεχνάμε άλλωστε και το γνωστό δημαρχιακό σλόγκαν: "ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΚΑΘΑΡΟΤΕΡΟΣ ΔΗΜΟΣ" (στον Γαλαξία)...

*σχόλιο του δημοτ. συμβούλου της "ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ" Ηλία Σμήλιου

ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ στους 6 συλληφθέντες της πορείας του Πολυτεχνείου το 2020 στη Θεσσαλονίκη

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 

10π.μ., στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης

Η Δημοτική κίνηση «ΑΝΥΠΑΚΟΗ στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης» συμπαραστέκεται στον Δημοτικό σύμβουλο της «ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ» Ηλία Σμήλιο και στους άλλους 5 συλληφθέντες της πορείας του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 2020 στην Θεσσαλονίκη.

Τη Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2025 οδηγούνται για άλλη μια φορά στο εδώλιο του κατηγορουμένου οι 6 συλληφθέντες της πορείας του Πολυτεχνείου του 2020 στη Θεσσαλονίκη.

Η πορεία τιμής και μνήμης τη συγκεκριμένη χρονιά πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες πρωτοφανών απαγορεύσεων και καταστολής (όπως και σε όλη τη χώρα) με πρόσχημα την πανδημία. Συγκεκριμένα εφαρμόστηκαν ταυτόχρονα ο νόμος για τον περιορισμό των διαδηλώσεων που είχε ψηφιστεί το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου, αλλά και οι αντιδημοκρατικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου κυβέρνησης και αστυνομίας που απαγόρευαν τις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης για το Πολυτεχνείο. Η μεθόδευση αυτή ακυρώθηκε στην πράξη από τη γενναία στάση εκατοντάδων διαδηλωτ(ρι)ών, που με κεντρικό σύνθημα «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΥΓΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», τίμησαν την ιστορική επέτειο της 17ης Νοέμβρη και όλα όσα αυτή αντιπροσωπεύει.

Σε μία συγκέντρωση με αποστάσεις μεταξύ των διαδηλωτών και υποδειγματική τήρηση όλων των μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας, η απάντηση της αστυνομίας, κατ’ εντολή της κυβέρνησης, ήτανε λυσσαλέα. Ακυρώνοντας κάθε πρόσχημα περί «υγειονομικής προστασίας», περικύκλωσαν την πορεία και σπρώχνοντας και χτυπώντας τους διαδηλωτ(ρι)ες, προκάλεσαν συνθήκες συνωστισμού, επέβαλαν πολλές δεκάδες πρόστιμα και πραγματοποίησαν 6 συλλήψεις διαδηλωτών, με ανυπόστατες κατηγορίες:  για «διασπορά μολυσματικής νόσου», για «διέγερση σε ανυπακοή» τον δάσκαλο, Γραμματέα του Ζ΄ Σ.Ε.Π.Ε. Θεσ/νίκης και Δημοτ. Σύμβουλο Αμπελοκήπων-Μενεμένης Ηλία Σμήλιο (σε πρώτη εφαρμογή του νόμου για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, οδηγείται σε δίκη κατηγορούμενος ως οργανωτής της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου!), για «αντίσταση κατά της αρχής» κ.ά. τον γιατρό Νικόλα Ματσούκα, και άλλους 4 φοιτητές και εργαζόμενους.

Η διαδήλωση για την επέτειο μνήμης του Πολυτεχνείου (και των διαχρονικών μηνυμάτων της εξέγερσης το 1973) το 2020 αποτέλεσε μια σημαντική καμπή στην πάλη για το σπάσιμο της κρατικής καταστολής και του κυβερνητικού αυταρχισμού, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών και των κοινωνικών δικαιωμάτων του λαού μας. Η βάρβαρη αυτή πολιτική της καταστολής και των απαγορεύσεων, με τις διαδηλώσεις που χτυπιούνται καθημερινά, αλλά και τις συνεχείς διώξεις αγωνιστών του λαϊκού κινήματος (κατά των πλειστηριασμών, της καταστροφής των βουνών κ.ά.), βρίσκεται όλα αυτά τα χρόνια σε πλήρη εφαρμογή και συνεχώς εντείνεται: ενάντια στο φοιτητικό κίνημα και τους αγώνες του ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ και την πανεπιστημιακή αστυνομία, πότε  ενάντια στο εργατικό κίνημα και τους αγώνες του ενάντια στις απολύσεις ή για καλύτερο μισθό και γενικά ενάντια στο λαϊκό κίνημα και τους αγώνες ενάντια στην ακρίβεια, τις ιδιωτικοποιήσεις και την κατάργηση κοινωνικών δικαιωμάτων σε υγεία, παιδεία κι ασφάλιση, την καταστροφή του περιβάλλοντος και συνολικά την κυβερνητική πολιτική που βάζει στο στόχαστρο τις λαϊκές ελευθερίες και τα μέσα πάλης του εργατικού κινήματος: τη διαδήλωση και την απεργία.

Για αυτούς τους λόγους εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους 6 συλληφθέντες της πορείας του Πολυτεχνείου 2020 και απαιτούμε την πλήρη και οριστική απαλλαγή τους από κάθε κατηγορία.

Κάτω τα χέρια από τις διαδηλώσεις, τους λαϊκούς αγώνες και τις συγκεντρώσεις!

Η τρομοκρατία δε θα περάσει!

Οι νέες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στη γέφυρα Δενδροποτάμου και η ασφάλεια των διερχόμενων

Την Παρασκευή 3 Ιανουαρίου, στη 1.30μ.μ., ο επικεφαλής της δημοτικής κίνησης «ΑΝΥΠΑΚΟΗ» δέχτηκε τηλεφωνική κλήση από υπάλληλο του Δήμου Αμπελοκήπων-Μενεμένης, ο οποίος κατ’ εντολή Δημάρχου τού ανακοίνωσε την έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 2μ.μ., της ίδιας μέρας με θέμα νέες προσωρινές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στη γέφυρα Δενδροποτάμου. Η εισήγηση μάλιστα και τα πολυσέλιδα σχετικά έγγραφα στάλθηκαν στα e-mail μας στις 2.45μ.μ.!!!

Ως «ΑΝΥΠΑΚΟΗ» ξεκαθαρίσαμε από την πρώτη στιγμή ότι δεν συναινούμε στην υποβάθμιση της συζήτησης για το τόσο σημαντικό αυτό θέμα και την με εκβιαστικό τρόπο λήψη απόφασης, χωρίς να έχουμε καμιά ενημέρωση για την κατάσταση. Το θέμα θα μπορούσε να συζητηθεί λίγες μέρες αργότερα σε συνεδρίαση του Δημοτ. Συμβουλίου στην οποία η τεχνική υπηρεσία του Δήμου και αρμόδιοι μηχανικοί θα παρουσίαζαν όλα τα δεδομένα σχετικά με το αν μπορεί ή όχι να χρησιμοποιηθεί και πάλι τμήμα της γέφυρας Δενδροποτάμου για το επόμενο τετράμηνο που θα συνεχίζονται τα έργα αποκατάστασής της (μετά την πτώση τμήματός της στις 30/11/2025, που οδήγησε στην απόφαση να κλείσει για λόγους ασφαλείας). Έτσι θα μπορούσε κάθε δημοτικός/ή σύμβουλος να πάρει υπεύθυνα θέση με κυρίαρχο κριτήριο την ασφάλεια των διερχομένων. Γι αυτό άλλωστε είχαμε θέσει το ζήτημα της γέφυρας και στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο στις 16/12, ζητώντας ενημέρωση για την κατάσταση και καταθέτοντας και κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις για το κυκλοφοριακό, με τον κ. Δήμαρχο με έναν ακραία απαξιωτικό τρόπο να αρνείται κάθε συζήτηση και κάθε πρόταση καθώς …όλα έχουν λυθεί κατόπιν ενεργειών του!

Παρά το υπαρκτό και πραγματικά τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα όμως που δημιουργήθηκε με το κλείσιμο της γέφυρας, η πρόταση της επαναχρησιμοποίησης τμήματός της και μάλιστα με ισχυρότερο φορτίο, δεν είναι κάτι που μπορεί να αποφασιστεί υπό πίεση, μέσα σε λίγα λεπτά και κυρίως χωρίς την παρουσίαση στοιχείων για την απόλυτη ασφάλεια των διερχομένων από την γέφυρα, πράγμα για το οποίο ούτε ο πολιτικός μηχανικός της κατασκευάστριας εταιρείας-συντάκτης της τεχνικής έκθεσης του έργου δεν δεσμεύεται. Συγκεκριμένα στη σελ. 8 της τεχνικής έκθεσης αναφέρεται: «Για την εφαρμογή των προτεινόμενων κυκλοφοριακών ρυθμίσεων, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι η χρήση του ρεύματος ανόδου έστω και για αυτό το μικρό μήκος είναι ασφαλής από άποψη στατικότητας».

Σε κανένα σημείο όμως της τεχνικής έκθεσης ούτε της εισήγησης της τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου μας, ούτε κανενός άλλου αρμόδιου τεχνικού οργάνου/φορέα δεν παρέχονται οι συγκεκριμένες διασφαλίσεις. Πώς λοιπόν το Δημοτικό Συμβούλιο, οι παρατάξεις του και κάθε σύμβουλος ξεχωριστά μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη μιας τέτοιας απόφασης;

Γενικότερα δε μέχρι πότε η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου μας θα αρνείται στοιχειώδη μέτρα και ενέργειες για την ασφάλεια των κατοίκων της περιοχής και των διερχόμενων από τη γέφυρα; Μέχρι πότε θα αρνείται τη διερεύνηση του ατυχήματος (τις πρωινές ώρες στις 30 του Νοέμβρη και πριν αρχίσουν τα έντονα καιρικά φαινόμενα) και τη διασφάλιση ότι δεν θα ξανασυμβεί (πιθανόν και με θύματα) σε πραγματικά ακραία καιρικά φαινόμενα; Για άλλη μια φορά θέτουμε τα ερωτήματα που καταθέσαμε στη συνεδρίαση του Δημοτ. Συμβουλίου στις 2/12.2025:

α) ποιες είναι οι ευθύνες της κατασκευάστριας εταιρείας και τα τεχνικά λάθη;

β) θα γίνει συνολικός έλεγχος της γέφυρας σε όλο το μήκος της και διόρθωση των όποιων προβλημάτων της πριν την παράδοση;

γ) πώς εξασφαλίζεται ο τακτικός από εδώ και πέρα έλεγχος της γέφυρας;

Ο κ. Δήμαρχος και η δημοτ. αρχή του Δήμου δεν μπορούν να συνεχίζουν να υπεκφεύγουν, να επικαλούνται τα οικονομικά κόστη και να αποδίδουν τα πάντα στον κακό (μας τον) καιρό. Γιατί το «ευτυχώς δεν θρηνήσαμε θύματα», εύκολα γίνεται «δυστυχώς»…

2025: Ας κάνουμε όλοι μαζί αυτή τη χρονιά καλύτερη!

Αν είναι να χαθεί κάποτε ο κόσμος,

θα χαθεί από τους φρόνιμούς του.

Αυτοί με τη φρονιμάδα τους,

βοήθησαν τους ισχυρούς να γίνουν ισχυρότεροι...

Μενέλαος Λουντέμης

Η δημοτική κίνηση

"ΑΝΥΠΑΚΟΗ στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης"

εύχεται

το 2025 να είναι μια ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

για τους/τις συνδημότες μας κι όλους τους ανθρώπους.

Με αγώνες, επαναστατική σκέψη και πράξη

κι ανυπακοή σ' ότι μας κλέβει τη ζωή,

ας κάνουμε όλοι μαζί αυτή τη χρονιά καλύτερη!