
Χωρίς επίσημους (στη θέση τους τα παιδιά κι οι μανάδες, συγγενείς των μαθητριών...), παρά μόνο ανθρώπους που, σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βοηθούν στην υλοποίηση του προγράμματος: εθελοντές δάσκαλοι του σχολείου, καθηγήτριες του Παιδαγωγικού Τμήματος του Α.Π.Θ. και του Σχολείου Β΄ Ευκαιρίας Ευόσμου.
Με πολλά χαμόγελα από τις μαθήτριες που κατάφεραν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που συμβαδίζουν με τη φτώχεια και την ηλικία τους, να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους και να διαψεύσουν προκαταλήψεις (κοινωνίας, κράτους και Δήμου) ότι "οι τσιγγάνοι δεν μορφώνονται".

Με πολλή αισιοδοξία (κι υποσχέσεις) για συνέχιση της μόρφωσής τους και στο Σχολείο Β΄ Ευκαιρίας για το απολυτήριο του Γυμνασίου αλλά και το ότι θα αποτελέσουν παράδειγμα και γι άλλους κατοίκους της γειτονιάς.
Με αιτήματα που υποβάλλονται ξεκάθαρα (η απελευθερωτική λειτουργία της μόρφωσης...), επίκληση δικαιωμάτων και όχι ελεημοσύνης: να λειτουργήσει παράρτημα του Σχολείου Β΄ Ευκαιρίας και στο Δενδροπόταμο και μέχρι τότε να αναλάβει ο Δήμος τη μεταφορά των μαθητών στο Σχολείου του Κορδελιού.
Μια τελετή πραγματικών ανθρώπων και δράσεων, αληθινών χαμόγελων και δικαιωμάτων που πραγματώνονται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου