Καλώς ήρθες Μετρό! Αναζητείται λύση των συγκοινωνιακών προβλημάτων της πόλης…

Το Σάββατο 30 Νοεμβρίου, μετά από δεκαετίες ταλαιπωρίας για μια ολόκληρη πόλη εγκαινιάζεται το Μετρό που θα εξυπηρετεί ένα μικρό μόνο μέρος της πόλης. Κι αυτό δεν είναι σχήμα λόγου, δεν αφορά τους Αμπελόκηπους μόνο και δυο τρεις συνοικίες ακόμη αλλά όλη τη Δυτική Θεσσαλονίκη, την Τούμπα και μια σειρά άλλες γειτονιές. Είναι μια πραγματικότητα που θα φανεί άμεσα και δυστυχώς θα διαρκέσει για πολλά χρόνια ακόμη.

Πολλές οι αιτίες γι αυτό με πρώτη απ’ όλες το γεγονός ότι όταν πριν δεκαετίες ξεκίνησε ο (έτσι κι αλλιώς λανθασμένος) σχεδιασμός του, αφορούσε μια πόλη, με άλλη δομή και χωρίς μεγάλες συνοικίες στα άκρα της όπως π.χ. ο Εύοσμος, οι οποίες ήταν και συνεχίζουν να είναι εκτός σχεδιασμού του Μετρό.

Η δεύτερη μας πάει ακόμη πιο μακριά, τότε που –παρά τις αντιδράσεις εκατοντάδων μαζικών φορέων της πόλης– επιλέχθηκε  (καθώς εξυπηρετούσε τα συμφέροντα του μεγάλου τεχνικού κεφαλαίου) το ιδιαίτερα κοστοβόρο και δύσκολα επεκτάσιμο Μετρό αντί του προτεινόμενου από τους μαζικούς φορείς Τραμ, πολύ πιο οικονομικού και σίγουρα πιο κατάλληλου μέσου σταθερής τροχιάς για μια πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη.

Το τρίτο στοιχείο σχετίζεται με την ταξικότητα και αυτού, όπως και της πλειοψηφίας των έργων που εκτελούνται στην πόλη, καθώς επιλέχθηκε πέραν της βασικής γραμμής που εξυπηρετεί το κέντρο και τις ανατολικές συνοικίες της πόλης και η επέκτασή του (με παράδοση μέσα στο 2025) να ξεκινά από την Καλαμαριά, εξυπηρετώντας 100.000 κατοίκους μεσοαστικών κατά κύριο λόγο στρωμάτων κι αφήνοντας στην αναμονή (για το 2040, όταν θα ολοκληρωθούν οι επεκτάσεις του Μετρό) τους 400.000 περίπου κατοίκους των Δήμων της Δυτικής Θεσσαλονίκης, μικροαστικών και εργατολαϊκών κυρίως κοινωνικών στρωμάτων.

Το τέταρτο στοιχείο αφορά τους Αμπελόκηπους και τη Μενεμένη, όπου ενώ μέχρι πέρυσι το Σεπτέμβρη γνωρίζαμε ότι το Μετρό θα φτάσει 2-3 χρόνια μετά την παράδοση της βασικής γραμμής ανακοινώθηκε η ακύρωση του συγκεκριμένου σχεδίου που περιλάμβανε τους σταθμούς “Επτάλοφος” και  “Μενεμένη” (παρά τις έρευνες, γεωτρήσεις και πρόδρομες μελέτες που είχαν γίνει) γιατί προκρίθηκε το σχέδιο της βορειοδυτικής γραμμής που θα έφτανε μέχρι τα υπό κατασκευή (και με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργούντα) νοσοκομεία στην Ευκαρπία. Κι όλα αυτά παρά τις συνεχείς διαψεύσεις του Δημάρχου Λ. Κυρίζογλου που λίγους μήνες μετά έγιναν παθιασμένο χειροκρότημα του Δημάρχου και της παράταξης του (αλλά και των υπολοίπων κυβερνητικών δημάρχων των γύρω δήμων), όταν το Μάη στο «Καραπάντσειο Πολιτιστικό Κέντρο Αμπελοκήπων» ο Μητσοτάκης τους “έταζε” πως το Μετρό θα φτάσει στους Αμπελόκηπους και τα Δυτικά μέχρι το 2040…

Το πέμπτο στοιχείο έρχεται να θυμίσει την ασέβεια στην κληρονομιά και την ιστορία της πόλης με την καταστροφή/απόσπαση των αρχαίων μνημείων που βρέθηκαν κατά την κατασκευή των σταθμών Βενιζέλου και Αγ. Σοφίας, σε αντίθεση με άλλες πόλεις στα Βαλκάνια κι όλο τον κόσμο, όπου έγιναν αλλαγές στα σχέδια αρκεί να μείνουν άθικτα στη θέση τους και να αναδειχθούν μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Έκτο και τελευταίο σημείο (από τα δεκάδες που πρόχειρα θα μπορούσε να ανασύρει κανείς στην επιφάνεια) για τη βασική γραμμή του Μετρό που παραδίδεται: πρόκειται για ένα συγκοινωνιακό μέσο που διευκολύνει κυρίως την πρόσβαση στο εμπορικό κέντρο της πόλης, αφήνοντας όμως εκτός δικτύου βασικά σημεία της λειτουργίας της, όπως το αεροδρόμιο, ο σταθμός των ΚΤΕΛ ή η Σίνδος με τους χιλιάδες φοιτητές του ΔΙΠΑΕ και τους εργαζόμενους στη βιομηχανική περιοχή.

Τελικά μετά από τόσα εκατομμύρια που αφειδώς χαρίστηκαν στο μεγάλο τεχνικό κεφάλαιο, τόσα “χτυπήματα” στον πολιτισμό και την ιστορία της πόλης μας και τόση ταλαιπωρία για τους κατοίκους της, το μόνο που μας μένει είναι να αναφωνήσουμε: Καλώς ήρθες Μετρό, περιμένουμε (κι απαιτούμε) και τη λύση των συγκοινωνιακών προβλημάτων της πόλης!