Το ψηφοδέλτιο της “ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης” στις δημοτικές εκλογές του Οκτώβρη

Κατατέθηκε το ψηφοδέλτιο της «ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ» για τις δημοτικές εκλογές στο Δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης με στόχο μια ακόμη θητεία στο Δημοτικό Συμβούλιο, μετά από δυο προηγούμενες πετυχημένες και εξ αυτού του λόγου ευελπιστούμε στη σημαντική ενίσχυση της δύναμής μας. Υπερβαίνοντας τις απαγορευτικές διατάξεις του νόμου Βορίδη (πλαφόν 3%, αύξηση του αριθμού των υποψηφίων και του κόστους συμμετοχής, με στόχο τον αποκλεισμό των «ενοχλητικών» ριζοσπαστικών αντισυστημικών παρατάξεων), συγκροτήσαμε ένα ψηφοδέλτιο με δεκάδες αγωνιστές του εργατικού, νεολαιίστικου και λαϊκού κινήματος της πόλης, άνθρωποι που συναντηθήκαμε στους αγώνες για την ερφασία, τη δημόσια υγεία και παιδεία, τους αγώνες ενάντια σε πλειστηριασμούς, εξώσεις κι αρπαγή της λαϊκής κατοικίας, ενάντια στην καύση απορριμμάτων και για την προστασία του περιβάλλοντος, στα αθλητικά δρώμενα και το πολιτιστικό κίνημα της περιοχής και αλλού. Και στις 8 του Οκτώβρη και κάθε μέρα δηλώνουμε παρούσες και παρόντες στις εκλογές μα πάνω απ’ όλα στον Ανυποχώρητο Αγώνα:

ü     Για την ανατροπή της λεηλασίας των δικαιωμάτων μας και της βαρβαρότητας που καθημερινά βιώνουμε στον Δήμο, την πόλη και τον τόπο μας.

ü     Για έναν Δήμο όμορφο και φιλικό για τους κατοίκους του, με δημόσιες υποδομές και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες για όλους/ες, μόνιμη δουλειά για τους εργαζόμενους, με πάρκα, πράσινο κι ελεύθερους χώρους, με δημοκρατία και λαϊκή συμμετοχή στις αποφάσεις.

ü     Για έναν Δήμο αντίπαλο και εχθρικό σε αντιλαϊκές πολιτικές κυβερνήσεων και Ε.Ε., τον ρατσισμό και τον φασισμό, την εμπορευματοποίηση του δημόσιου χώρου και την περιβαλλοντική καταστροφή.

 

Υποψήφιος δήμαρχος:

Ηλίας Σμήλιος, δάσκαλος, δημοτικός σύμβουλος το 2014-2022, με δράση στο εκπαιδευτικό κίνημα και τους λαϊκούς αγώνες ενάντια στους πλειστηριασμούς, την καύση απορριμμάτων κ.ά. καθώς και στα πολιτιστικά πράγματα της περιοχής.

 

Υποψήφιοι Δημοτικοί και Τοπικοί Σύμβουλοι:

· Αγοραστού Λήδα, θεατρολόγος

· Αθανασίου Ρίζος, εκπαιδευτικός Γερμανικών

· Αλεξίου Δημήτρης, ηλεκτρολόγος μηχανικός

· Αλεξανδρίδη Χριστίνα, φοιτήτρια Πληροφορικής ΠΑ.ΜΑΚ.

· Ανδριά Ασπασία (Σίσσυ), δασκάλα

· Βασιλειάδης Λάζος Δημήτρης, ιδιωτικός υπάλληλος

· Βασιλοπούλου Νικολέτα, φοιτήτρια Χημικού ΑΠΘ

· Γκανούδη Ανδριάνα, φοιτήτρια Διεθνών Σπουδών ΠΑ.ΜΑΚ.

· Γραικού Ελένη, άνεργη ιδιωτική υπάλληλος

· Δήμογλου Αλέκος, ιδιωτικός υπάλληλος-απολυμένος της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ

· Δούμιτσα Νικολέτα, φοιτήτρια Ηλεκτρολόγων Μηχανικών ΑΠΘ

· Ηλίας Κωνσταντίνος, οικονομολόγος-ιδιωτ. Υπάλληλος, δημοτικός σύμβουλος Αμπ/πων-Μενεμένης

· Ηλία Νίκη, φοιτήτρια

· Ηροδότου Βάιος, προγραμματιστής

· Θεολόγου Σταύρος, νοσηλευτής

· Καλημερίδης Γιώργος, δάσκαλος, μέλος Ζ΄ Σ/Ε/Π/Ε/ Θεσ/νίκης και ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ Π.Ε.

· Καπέτα Θεοπίστη, φοιτήτρια Δημοσιογραφίας ΑΠΘ

· Καρασσαβίδης Σταμάτης, φοιτητής

· Κατσένης Γιάννης, φοιτητής Νομικής

· Κοκκίνης Μάκης, κοινωνιολόγος-εργαζόμενος σε δομές φιλοξενίας προσφύγων

· Κοντούλης Γιώργος, ελεύθερος επαγγελματίας

· Κρητικός Κυριάκος, ιδιωτικός υπάλληλος-απολυμένος της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ

· Κουμεντάκη Ιωάννα, συνταξιούχος

· Κωνσταντούλας-Μποβολής Άρης, φοιτητής

· Λαμπρόπουλος Νίκος, λογιστής-ιδιωτικός υπάλληλος

· Μακρόγλου Παρασκευή (Βίβιαν), ιδιωτική υπάλληλος

· Μπαζιργιάννης Βασίλης, αναπληρωτής εκπαιδευτικός, δάσκαλος σε σχολείο του Δενδροποτάμου

· Μπαλτούκα Βάγια, ψυχολόγος

· Μπλάγας Γιάννης, φοιτητής

· Νασιουτζίκης Χρήστος, προγραμματιστής unity-ιδιωτικός υπάλληλος

· Περπερίδου Θένια, δασκάλα, εργαζόμενη στον επισιτισμό

· Παλαμπουίκη Γιώτα, ιδιωτική υπάλληλος

· Παπαδόπουλος Νίκος, αστροφυσικός-σεναριογράφος, πρόεδρος Συλλόγου Γονέων 12ου Δ.Σ. Αμπ/πων

· Παπαδοπούλου Μαρία, Νηπιαγωγός

· Παπαναστασίου Τάσος, ξενοδοχοϋπάλληλος

· Παρχαρίδου Γεωργία, άνεργη ιδιωτική υπάλληλος

· Παυλίδης Άγγελος, φοιτητής Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ

· Σαββίδου Ιωάννα, δασκάλα σε σχολείο του Δενδροποτάμου

· Σαββόγλου Κώστας, σιδηροδρομικός

· Σαρβανάκη Χριστίνα, νοσηλεύτρια

· Σαραϊδάρη Πόπη, φιλόλογος, μέλος Δ.Σ. Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης

· Σιδηρόπουλος Χρήστος, ηλεκτρολόγος

· Σμήλιος Νικόλας, φοιτητής ΤΕΦΦΑ

· Σπαΐας Άγγελος, εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής

· Τζούλη Μαρία, φιλόλογος

· Χαντζή Μαρία, φιλόλογος στην ιδιωτική εκπαίδευση

· Χεκίμογλου Νώντας, φοιτητής Π.Τ.Δ.Ε. ΑΠΘ, εργαζόμενος στον επισιτισμό

 

Κόντρα στον ρεαλισμό της υποταγής, του “δεν υπάρχει εναλλακτική", 

εμείς διεκδικούμε 

ΜΙΑ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΣΕ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ!

ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ της δημοτ. κίνησης "ΑΝΥΠΑΚΟΗ στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης" (22/8/2023)

 

Στις δημοτικές 

εκλογές 

και κάθε μέρα 

ΑΝΥΠΑΚΟΗ 

σ’ ό,τι μας κλέβει 

τη ζωή!

Η δημοτική κίνηση «ΑΝΥΠΑΚΟΗ στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης» συμμετέχει στις δημοτικές εκλογές του Οκτώβρη του 2023, κόντρα στον νόμο Βορίδη και την προσπάθεια της Ν.Δ. να αποκλείσει κάθε ριζοσπαστική, μαχόμενη φωνή, “ενοχλητική” για το σύστημα εξουσίας και τα συμφέροντα που υπηρετεί. Με επικεφαλής τον δάσκαλο Ηλία Σμήλιο και ένα ψηφοδέλτιο με δεκάδες αγωνιστές του εργατικού, νεολαιίστικου και λαϊκού κινήματος επιδιώκουμε με τη συμμετοχή μας στο Δημοτικό Συμβούλιο (όπως και στις δύο προηγούμενες θητείες) αλλά και στην οργάνωση του τοπικού κινήματος να συμβάλουμε στον αγώνα για ανθρώπινες συνθήκες ζωής στον Δήμο και την πόλη μας, για την υπεράσπιση των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών που καταπατούνται από τις πολιτικές των κυβερνήσεων, των περιφερειακών και δημοτικών αρχών.

Σε  μια εποχή που η επιστημονική πρόοδος και η ανάπτυξη της τεχνολογίας θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη ζωή όλων των ανθρώπων, στη χώρα μας βρίσκεται σε εξέλιξη μία αδιάκοπη αντιδραστική μεταβολή: ανεργία, φτώχεια, μετανάστευση και περιθωριοποίηση μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας, πόλεμοι και περιβαλλοντική καταστροφή. Τα φτωχά λαϊκά στρώματα είμαστε τα μόνιμα θύματα της εφαρμογής των «νόμων της αγοράς», που για να αυξάνει συνεχώς τα κέρδη της η οικονομική ελίτ, βλέπουμε να συμπιέζονται μισθοί και συντάξεις, να διαλύονται η δημόσια υγεία, παιδεία και πρόνοια και να μετατρέπονται σε ακριβό εμπόρευμα, να αποδιαρθρώνονται οι εργασιακές σχέσεις και να αποδομούνται συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα και κατακτήσεις. Χιλιάδες άνθρωποι εξαναγκάζονται στην επιβίωση με τα pass, στη ζωή χωρίς θέρμανση ή και ρεύμα, στην ομηρία από τις τράπεζες και τον κίνδυνο πλειστηριασμού ή έξωσης. Δημόσια γη, παραλίες, βουνά και υποδομές ιδιωτικοποιούνται, αιωνόβια δάση καίγονται ή εκχερσώνονται, πάρκα κι ελεύθεροι χώροι τσιμεντώνονται, υποβαθμίζεται ο τόπος και υποθηκεύεται το μέλλον, ενώ η «πράσινη ανάπτυξη» με ξεκάθαρο στόχο την κερδοφορία των καπιταλιστών συμβάλλει αντί να απαντά στην κλιματική κρίση και περιβαλλοντική καταστροφή.

Στη Θεσσαλονίκη, όπου πολλά χρόνια τώρα έχει στήσει πανηγύρι το ντόπιο και ξένο μεγάλο κεφάλαιο με το ξεπούλημα βασικών υποδομών (λιμάνι κ.ά.), το κλειστά νοσοκομεία που ούτε με την πανδημία δεν άνοιξαν και τα σχέδια του κεφαλαίου για μετατροπή της πόλης σε οικονομικό κέντρο των Βαλκανίων, χωρίς κανένα απολύτως όφελος για την κοινωνική πλειοψηφία. Στην ίδια κατεύθυνση και τα «μεγάλα έργα» της πόλης, από το μετρό με τις συνεχείς παρατάσεις της παράδοσής του (παρά την καταστροφή των αρχαίων στη Βενιζέλου) που εντείνουν το χρόνιο συγκοινωνιακό πρόβλημα της πόλης, μέχρι την παντελώς άχρηστη περιφερειακή fly-over με την καταστροφή του Σέιχ-Σου και το πάρτι των εργολάβων και από την εγκατάσταση πλωτού σταθμού μεταφόρτωσης υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) της Elpedison στις ακτές του Θερμαϊκού μέχρι τα σχέδια για καύση απορριμμάτων και την περίφημη ανάπλαση του παραλιακού μετώπου της Θεσσαλονίκης, την απόλυτη δηλαδή εμπορευματοποίηση των παράλιων της πόλης. Και δίπλα σ’ όλα αυτά, η Θεσσαλονίκη παραμένει μια από τις πόλεις με το λιγότερο πράσινο στην Ευρώπη, “πρωτεύουσα” της ανεργίας και ταυτόχρονα του ρατσισμού, εθνικισμού και ξενοφοβίας…

Και στον Δήμο μας, στις γειτονιές των Αμπελοκήπων, της Μενεμένης και του Δενδροποτάμου, δυστυχώς τα πράγματα είναι μάλλον χειρότερα. Η επί δυο δεκαετίες δημαρχία Κυρίζογλου αφήνει απλά τον Δήμο μας να γερνά, καθώς το συγκριτικό του πλεονέκτημα της εγγύτητας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και τη ζωή της, εξουδετερώνεται από την έλλειψη οποιουδήποτε σχεδίου για βελτίωση των συνθηκών ζωής, με τη δημιουργία υποδομών και τη δωρεάν παροχή ποιοτικών υπηρεσιών καθαριότητας, ηλεκτροφωτισμού, κοινωνικής πρόνοιας, πολιτισμού κι αθλητισμού, με τη διεκδίκηση τακτικής και ποιοτικής συγκοινωνίας, χώρων στάθμευσης κ.ά. Παράλληλα όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκε η υπερβάλλουσα δόμηση της περιοχής και η τεράστια έλλειψη αστικού πράσινου, πάρκων και ελεύθερων δημόσιων χώρων στον αστικό ιστό αλλά μέσα από την αλόγιστη καταστροφή των από δεκαετίες υπαρχουσών δεντροστοιχιών στους δρόμους και την καταστροφή του πράσινου, την τσιμεντοποίηση περιοχών όπως οι Εργατικές Πολυκατοικίες της Δαβάκη ή το πάρκο της Λεωφόρου Δενδροποτάμου στη Μενεμένη, μετατρέπουν το Δήμο σε ένα από τα “καμίνια” της Θεσσαλονίκης (αστική θερμική νησίδα).

Η δημοτική αρχή, προσδεμένη απόλυτα στο άρμα της σημερινής κυβέρνησης (αλλά και μη διαφοροποιούμενη επί της ουσίας στις προηγούμενες), δεν αντέδρασε ποτέ στις αντιλαϊκές πολιτικές κυβερνήσεων, Ε.Ε. και κεφαλαίου, αποδέχτηκε αδιαμαρτύρητα τις περικοπές των κρατικών χρηματοδοτήσεων, το πάγωμα των προσλήψεων στο Δήμο και την πολιτική των έργων μέσω των όποιων προσφερόμενων κάθε φορά προγραμμάτων ΕΣΠΑ, εξαντλώντας την «αντιπολίτευση» της στη συγγραφή ανοιχτών επιστολών του Δημάρχου προς τους εκάστοτε πρωθυπουργούς.

Αντίθετα έχει ευθύνη για την έλλειψη προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες του δήμου και την επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, της ομηρίας των συμβασιούχων, η αναλογία των οποίων στον Δήμο αυξάνεται διαρκώς σε βάρος των μονίμων καθώς και την εκχώρηση έργων και υπηρεσιών σε ιδιωτικά συμφέροντα (π.χ. το κλάδεμα-σφαγή των δεντροστοιχιών στους δρόμους). Έχει ευθύνη για τη διατήρηση υψηλών δημοτικών τελών και φόρων αλλά και την εξάπλωση των τραπεζοκαθισμάτων της εστίασης (σε αναζήτηση εσόδων για τον Δήμο) που περιορίζουν ακόμη περισσότερο τον ελάχιστο ελεύθερο δημόσιο χώρο (πεζοδρόμια και μικρές πλατείες). Έχει ευθύνη για τα όποια ελάχιστα έργα που στοχεύουν κυρίως στην εξυπηρέτηση εργολάβων και άλλων οικονομικών συμφερόντων της περιοχής, πέρα ή και αντίθετα με τις ανάγκες και τα δικαιώματα των κατοίκων. Έχει ευθύνη ο Δήμαρχος με τον ναρκισσισμό και την αλαζονεία του, η δημοτική αρχή συνολικά που λειτουργεί αυταρχικά και συγκεντρωτικά, αρνούμενη να δει τα πραγματικά προβλήματα, να συζητήσει με τους κατοίκους για τις ανάγκες τους και τα απαραίτητα για την κάλυψη τους έργα, πολύ δε περισσότερο να τα διεκδικήσει από την πολιτεία. Και ο κατάλογος για το τι (δεν) έκανε η δημοτική αρχή είναι μακρύς…

Και το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των Δήμων (και Περιφερειών), συνεχώς επιδεινούμενο και με μια βασική κατεύθυνση: τη μετατροπή του λαογέννητου θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης σε τοπικό κράτος που λειτουργεί με τους ίδιους όρους και εξυπηρετεί τα ίδια συμφέροντα με την κεντρική εξουσία. Με τους νόμους Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ (Καλλικράτης, Κλεισθένης, νόμοι Θεοδωρικάκου και Βορίδη) ρυθμίζεται η λειτουργία  των δήμων με αντιδημοκρατικά, συγκεντρωτικά και δημαρχοκεντρικά χαρακτηριστικά, ώστε να μην έχουν το παραμικρό ίχνος τοπικής αυτοδιοίκησης και να αποτελούν το μακρύ χέρι του κεντρικού κράτους και εργαλείο υλοποίησης των αντιλαϊκών πολιτικών χωρίς καμιά δυνατότητα παρέκκλισης. Οι θεσμικές αλλαγές τους στοχεύουν στην αποτελεσματικότερη πρόσδεση δήμων και περιφερειών με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και τους σχεδιασμούς τους, στη συρρίκνωση των δημόσιων λειτουργιών και κοινωνικών υπηρεσιών, την επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησης και ενίσχυση της επιχειρηματικής τους λειτουργίας, την περαιτέρω επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας και την εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας στο κεφάλαιο.

Γιατί μόνο σε θεσμούς αυτοδιοίκησης δεν παραπέμπουν διατάξεις όπως η εκχώρηση όλων των κρίσιμων αρμοδιοτήτων και αποφάσεων από το Δημοτικό Συμβούλιο, στις επιτροπές –οικονομική και ποιότητα ζωής– που ελέγχονται απόλυτα από την εκάστοτε δημοτική αρχή, η έλλειψη δυνατότητας κατάθεσης αντιπροτάσεων για τον προϋπολογισμό, ο μη υπολογισμός του λευκού και του άκυρου σε κρίσιμα θέματα ή ακόμη και η πρόσφατα ψηφισθείσα συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου «κεκλεισμένων των θυρών», αν έτσι το θέλει η πλειοψηφία της δημοτικής αρχής για να αποκλείσει τη φωνή των κατοίκων και φορέων σε συγκεκριμένα θέματα. Συνεχίζουν δε να ισχύουν οι μνημονιακές δεσμεύσεις για Οικονομικό Παρατηρητήριο των δήμων, οι έλεγχοι και οι απαραίτητες εγκρίσεις, η σύνταξη προϋπολογισμών σε συγκεκριμένα πλαίσια κ.ά. με την απαγόρευση κάθε απειθαρχίας και την τιμωρία της ακόμη και με έκπτωση από την εκλογή. Τέλος το εκλογικό σύστημα για τις τοπικές εκλογές ήταν και είναι αντιδημοκρατικό και καλπονοθευτικό. Το προηγούμενο εκλογικό σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσε ως προωθητικό του δημαρχοκεντρικού μοντέλου κι έβαζε πλήθος οικονομικά και γραφειοκρατικά εμπόδια. Το νέο σύστημα (ν. Βορίδη) είναι ακόμα πιο αντιδημοκρατικό, βάζοντας πλαφόν εκλογής δημοτικών συμβούλων από κάθε παράταξη στο 3%, δίνοντας τα 3/5 των συμβούλων στην παράταξη του δημάρχου, με όλες τις άλλες παρατάξεις να μοιράζονται τα 2/5, επιβάλλοντας τεράστιους αριθμούς υποψηφίων για τη συγκρότηση ψηφοδελτίου (και τα ανάλογα χρηματικά παράβολα).

«ΑΝΥΠΑΚΟΗ στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης»: Ποιοι είμαστε, τι θέλουμε, πώς θα το κάνουμε;                           

Απέναντι στην πολιτική των περικοπών και των ιδιωτικοποιήσεων, η αντικαπιταλιστική αριστερά προβάλλει τη σύγκρουση με το σύστημα και όχι τη διαχείρισή του. Παλεύουμε για να φέρουμε στο προσκήνιο την κοινωνική πλειοψηφία, αρνούμενοι την αστική κανονικότητα, τους δείκτες και τους νόμους της αγοράς, τον ρεαλισμό της υποταγής. Μοναδικό κριτήριο για τις διεκδικήσεις μας οι λαϊκές ανάγκες και τα δικαιώματα. Προτείνουμε θεσμούς που ενεργοποιούν τη συμμετοχή στα κοινά, αμφισβητώντας το μονοπώλιο της αστικής εξουσίας και ανατρέποντας παγιωμένες λογικές ανάθεσης και αναζήτησης επίδοξων σωτήρων. Στοχεύουμε στην οικοδόμηση συμμετοχικών-διεκδικητικών δομών και διαδικασιών που θα επιβάλλουν έργα, δράσεις και δημοτική πολιτική στην κατεύθυνση των λαϊκών αναγκών. Θεωρούμε τις έννοιες της λαϊκής συμμετοχής, του ελέγχου και της ανακλητότητας, αρχές που δομούν την ουσία της δημοκρατίας και πρέπει να χαρακτηρίζουν το σύνολο της κοινωνίας, αρνούμενοι κάθε ηγεμονισμό, κάθε παραγοντισμό, προωθώντας την εναλλαγή στην εκπροσώπηση της κίνησης.

Η δημοτική κίνηση «ΑΝΥΠΑΚΟΗ» έρχεται να υπηρετήσει αυτήν ακριβώς την ανάγκη ανάπτυξης τοπικού κινήματος. Αποτελούμενη από εργαζόμενους, ανέργους και φοιτητές κι αρνούμενη κάθε διαχειριστική λογική, φιλοδοξεί να συσπειρώσει όλους εκείνους που χρόνια τώρα βρισκόμαστε στους δρόμους του αγώνα, ενάντια σε κάθε αντεργατική αντιλαϊκή πολιτική αλλά κι όλους αυτούς που μέρα με τη μέρα συνειδητοποιούν την πηγή των προβλημάτων μας κι αναζητούν δρόμους έκφρασης της αγανάκτησης και της διάθεσής τους για ανατροπή αυτής της πολιτικής. Με όργανα την ανοιχτή σε κάθε κάτοικο και εργαζόμενο στην πόλη Συνέλευση (στην οποία ο καθένας έχει λόγο στη διαμόρφωση των θέσεων και των προτάσεων) και το εκλεγμένο, ανακλητό κι απολογούμενο σ’ αυτήν Συντονιστικό, αποτελούμε μια τοπική κίνηση που παρεμβαίνει με ένα μόνιμο και συνεχή τρόπο στην περιοχή και στοχεύει στην ενημέρωση και συσπείρωση των κατοίκων και τη συμβολή στην οργάνωση λαϊκών συνελεύσεων, του τοπικού κινήματος και των αναγκαίων αγώνων.

Μια τοπική κίνηση που συντάσσεται σταθερά με τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας που ζει και εργάζεται στην περιοχή, βαδίζει μαζί με το εργατικό κίνημα, το κίνημα πολιτικής ανυπακοής στις γειτονιές και κάθε συλ­λογικότητα που αντιστέκεται στην επίθεση του κεφαλαίου και παλεύει για τις ανάγκες και τα δικαιώματα της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Στην κατεύθυνση αυτή λειτουργήσαμε και στην παρούσα θητεία του Δημοτικού Συμβουλίου (όπως και την προηγούμενη), μέσα κι έξω από τις συνεδριάσεις του. Προσπαθήσαμε πρώτα από όλα να αναδείξουμε όλα εκείνα τα ζητήματα που αφορούν τη ζωή μας, τα λαϊκά προβλήματα που δεν γίνονται αντικείμενο συζήτησης (και πολύ περισσότερο δράσης) στα όργανα του Δήμου και ταυτόχρονα να βγάλουμε στην επιφάνεια έργα και πολιτικές που εν κρυπτώ συζητούνται κι αποφασίζονται από τη δημοτική αρχή, παρότι αφορούν (ή και βλάπτουν) τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας. Με κάθε τρόπο και μέσο (στο Συμβούλιο και τις γειτονιές, στο διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) φέραμε προς συζήτηση, πήραμε θέση ή και πρωτοστατήσαμε στην οργάνωση αγώνων για αξιοποίηση του πρώην στρατοπέδου Μ. Αλέξανδρος, για τη μείωση των δημοτικών τελών και φόρων, για την ίδρυση Κέντρου Υγείας Αστικού τύπου στο πρώην ΙΚΑ Αμπελοκήπων και τοπικών ιατρείων σε Μενεμένη και Δενδροπόταμο, για δημόσιες τακτικές ποιοτικές συγκοινωνίες στην πόλη, για μονιμοποίηση των εργαζόμενων του Δήμου (καθαριότητα σχολείων, Βοήθεια στο Σπίτι κ.ά.), ενάντια στην καταστροφή του πράσινου στις εργατικές κατοικίες (Δαβάκη), για την κατασκευή κτιρίου για το Καλλιτεχνικό Σχολείο Αμπελοκήπων και όλων των αναγκαίων σχολικών κτιρίων και υποδομών, για να μην καταστραφεί η αυλή του 12ου Δημοτ. Σχολείου Αμπελοκήπων, ενάντια στην ακρίβεια, τους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις, ενάντια στη δράση φασιστικών ομάδων στην περιοχή, ενάντια στα φαινόμενα ρατσισμού και για ίσα δικαιώματα των κατοίκων του Δενδροποτάμου, ενάντια στην καύση απορριμμάτων και τις εγκαταστάσεις μεταφόρτωσης του LNG και τόσα άλλα.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΚΙ ΕΝΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΔΡΟΜΟ! ΛΕΜΕ ΟΧΙ:

ü     στην αντιδημοκρατική λειτουργία Δήμων και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις του πλαισίου λειτουργίας τους που επεκτείνονται με τον Κλεισθένη και τους νόμους Θεοδωρικάκου και Βορίδη

ü     στο δήμο-επιχείρηση με τον δημότη-πελάτη, στην ανταποδοτική παροχή και τη συρρίκνωση-υποβάθμιση των δημόσιων δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών, στην επέκταση των ανταποδοτικών και τις αυξήσεις των δημοτικών τελών, τις άμεσες ή έμμεσες ιδιωτικοποιήσεις (ΣΔΙΤ ή παραχώρηση λειτουργιών και υπηρεσιών).

ü     στα εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα με βάση τα πλαίσια που επιβάλλει η Ε.Ε., στα Παρατηρητήρια και την επιτήρηση-συμμόρφωση με τις επιταγές των μνημονίων.

ü     στις ηλεκτρονικές κατασχέσεις και πλειστηριασμούς των δήμων σε βάρος κατοίκων.

ü     σε δήμους που προωθούν και χρησιμοποιούν μορφές ευέλικτης, προσωρινής και υποαμειβόμενης εργασίας.

ü     στις αναπλάσεις που καταστρέφουν πάρκα, πράσινο κι ελεύθερους χώρους, προωθούν την τσιμεντοποίηση και εμπορευματοποίηση του δημόσιου χώρου

ü  στην παραχώρηση της διαχείρισης των απορριμμάτων σε ιδιώτες και τους τεράστιους κινδύνους που εγκυμονούν για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, τις φαραωνικές μονάδες συγκέντρωσης και επεξεργασίας τους (ΧΥΤΑ, ΣΜΑ, ΜΕΑ και εργοστάσια καύσης)

ü  στη μεταφορά αρμοδιοτήτων που αφορούν δικαιώματα, όπως η εκπαίδευση, η υγεία κ.ά. στους Δήμους που στοχεύει  στην απαλλαγή των κυβερνήσεων από το οικονομικό κόστος τους και την προσαρμογή τους στις ανάγκες του κεφαλαίου.

 

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:

Ø     αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης και άμεση απόδοση των κονδυλίων που χρωστά το κράτος (και) στο δήμο μας ώστε να μπορεί να προσφέρει δωρεάν σε όλους τους κατοίκους ποιοτικές και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες

Ø     δραστική μείωση δημοτικών τελών και φόρων μέχρι την οριστική κατάργησή τους και κάλυψη εξόδων λειτουργίας από τον κρατικό προϋπολογισμό – Άμεση απαλλαγή μακροχρόνια ανέργων, χαμηλοσυνταξιούχων και ευπαθών κοινωνικών ομάδων

Ø     ποιοτική αναβάθμιση και δωρεάν παροχή των υπηρεσιών παιδείας-πρόνοιας-πολιτισμού—αθλητισμού με διεκδίκηση των αναγκαίων κονδυλίων από το κράτος – Κατάργηση των τροφείων και των voucher σε παιδικούς σταθμούς και ΚΔΑΠ

Ø     προστασία του περιβάλλοντος, αναβάθμιση και δημιουργία νέων χώρων πράσινου και αναψυχής – Αξιοποίηση του πρ. στρατοπέδου «Μ. Αλέξανδρος» προς το συμφέρον των κατοίκων – δημιουργία μικρών πάρκων σε κάθε γειτονιά – Αποκατάσταση της καταστροφής Εργατικών Κατοικιών (Δαβάκη) και Λεωφ. Δενδροποτάμου με νέες δενδροφυτεύσεις

Ø     έλεγχος των ΕΛ.ΠΕ. και των μεγάλων βιομηχανικών συγκροτημάτων που μολύνουν την ατμόσφαιρα της πόλης – Καμιά άδεια στην Elpedison για κατασκευή του πλωτού σταθμού μεταφόρτωσης του υγροποιημένου αερίου (LNG)

Ø     μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού – Όχι στις απολύσεις των συμβασιούχων

Ø     κανένας άνθρωπος χωρίς στέγη, ρεύμα και νερό στο Δήμο μας – Καμιά κατάσχεση, πλειστηριασμός ή έξωση – Δίχτυ προστασίας και αλληλεγγύης για όσους/ες κινδυνεύουν

Ø     μια πόλη ανοιχτή σε καθέναν και καθεμιά, ανεξάρτητα από ταξική ή εθνική καταγωγή, φυλή, θρησκεία ή σεξουαλική προτίμηση, σωματική ή διανοητική κατάσταση/αναπηρία

Ø     για τα δικαιώματα των ζώων και μέτρα για τη φροντίδα και προστασία των αδέσποτων

Για να μπορέσουν να εφαρμοστούν τα παραπάνω και να βρεθούν χρηματοδοτήσεις για μια άλλη κοινωνική πολιτική και έργα υποδομής για τις λαϊκές ανάγκες απαιτείται σήμερα η συσπείρωση μέσα από εργατικά σωματεία και τοπικές κινήσεις και οι εργατικοί-λαϊκοί αγώνες για τη διαγραφή του δημόσιου χρέους και την κατάργηση μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων, την κρατικοποίηση  των τραπεζών και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και τον εργατικό/κοινωνικό έλεγχο στην παραγωγή, τη ρήξη/έξοδο από την Ε.Ε. και το ευρώ, την υπεράσπιση της Ειρήνης και την απεμπλοκή της χώρας από πολεμικές συρράξεις και το ΝΑΤΟ.

Κόντρα στις προσπάθειες αποκλεισμού κάθε ενοχλητικής για την εξουσία φωνής, η «ΑΝΥΠΑΚΟΗ» και η παρέμβαση της ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς στο Δήμο μας μπορεί και πρέπει να γίνει ανατρεπτική σφήνα στη νέα δυστοπική πραγματικότητα που επιχειρούν να διαμορφώσουν οι κυρίαρχες δυνάμεις. Συμμετέχουμε στις δημοτικές εκλογές του Οκτώβρη, με επικεφαλής τον δάσκαλο Ηλία Σμήλιο και ένα ψηφοδέλτιο με δεκάδες αγωνιστές του εργατικού, νεολαιίστικου και λαϊκού κινήματος της πόλης, άνθρωποι που συναντηθήκαμε στους αγώνες για τη δημόσια υγεία και παιδεία, στους αγώνες ενάντια στους πλειστηριασμούς-εξώσεις και την αρπαγή της λαϊκής κατοικίας, ενάντια στην καύση απορριμμάτων και για την προστασία του περιβάλλοντος, στο πολιτιστικό κίνημα της περιοχής και αλλού. Σήμερα συνεχίζουμε στον δρόμο του αγώνα:

Για έναν Δήμο όμορφο και φιλικό για τους κατοίκους του, με δημόσιες υποδομές και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες για όλους/ες, μόνιμη δουλειά για τους εργαζόμενους, με πάρκα, πράσινο κι ελεύθερους χώρους, με δημοκρατία και λαϊκή συμμετοχή στις αποφάσεις.

Για έναν Δήμο αντίπαλο και εχθρικό σε αντιλαϊκές πολιτικές κυβερνήσεων και Ε.Ε., τον ρατσισμό και τον φασισμό, την εμπορευματοποίηση του δημόσιου χώρου και την περιβαλλοντική καταστροφή.

Για μια ζωή που μας αξίζει σε γειτονιές που μας ανήκουν!