Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

ΑΝΑΒΟΛΗ της ΔΙΚΗΣ των φοιτητών για τις 29 Δεκέμβρη

Παρέμβαση διαμαρτυρίας στην εισαγγελία
Αναβολή  της δίκης του ενός εκ των δύο συλληφθέντων στις 18/12 φοιτητών για την Τρίτη 29/12. Μετά από μια διαδικασία με πρωτόγνωρα (και όχι μόνο για μας τους αδαείς περί τα νομικά) πράγματα, με δικαστικούς (από την έδρα μέχρι τους προϊσταμένους της εισαγγελίας) να ταυτίζονται απόλυτα τέσσερις μέρες τώρα με την αστυνομία, τους ισχυρισμούς και τους χειρισμούς της, το δικαστήριο δέχτηκε (με πολύ κόπο ομολογουμένως...) ότι δεν μπορεί να γίνει δίκη ενώ απουσιάζουν οι βασικοί αυτόπτες μάρτυρες (μεταξύ τους και ο δεύτερος συλληφθείς), οι οποίοι είναι τραυματίες από τα χτυπήματα των ΜΑΤ. 
Το θετικό: αφέθηκε τελικά ελεύθερος ο σύντροφός μας Γιάννης Ν. που κρατούνταν στην ασφάλεια από την Παρασκευή.
Το σίγουρο: όλα αυτά που ξέραμε (ή φανταζόμασταν...) περί μιας άλλης στάσης της αστυνομίας και της δικαιοσύνης, μιας τάσης εκδημοκρατισμού λόγω της "αριστερής" κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να τα ξεχάσουμε. Τέσσερις μέρες τώρα αστυνόμοι και δικαστές δείχνουν τόσο απελευθερωμένοι να επιδεικνύουν έναν αυταρχισμό που τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από τις χειρότερες μέρες κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.
Το αναγκαίο: να "σηκώσουμε το γάντι", να εντείνουμε τη δράση μας ενάντια στην πολιτική (νέας) έντασης του αυταρχισμού ώστε να περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα του 3ου μνημονίου, να διεκδικήσουμε (μαζί με τα κοινωνικά και εργασιακά) τα πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα και την ελευθερία, πριν χάσουμε τα πάντα σ' ένα σύννεφο από φληναφήματα περί εκδημοκρατισμού.

Συνεχίζουμε με όλο και πιο έντονες δράσεις συμπαράστασης για την αθώωση των συλληφθέντων φοιτητών και την οριστική απόσυρση όλων των κατηγοριών αλλά και την τιμωρία των ενόχων για την επίθεση και τους τραυματισμούς 5 φοιτητών από τους αστυνομικούς. 
Δίπλα στα δεκάδες ψηφίσματα (Φοιτητικών Συλλόγων, Συλλόγων Εκπαιδευτικών Π.Ε.και ΕΛΜΕ, δημοτικών και περιφερειακών κινήσεων κ.ά.) και τις εκατοντάδες υπογραφές εκλεγμένων σε συνδικαλιστικά και αυτοδιοικητικά όργανα, συνεχίζουμε με νέα ψηφίσματα και υπογραφές (αποστολή στο ismilios@gmail.com).

Και την Τρίτη 29 του Δεκέμβρη στις 11π.μ. συγκεντρωνόμαστε στα Δικαστήρια Θεσ/νίκης.

Η αλληλεγγύη στους αγωνιστές το όπλο μας!

------------------------------------------
Το Ψήφισμα Συμπαράστασης 
της δημοτικής κίνησης 
"ΑΝΥΠΑΚΟΗ στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης"

Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων στις 18/12 φοιτητών,
αθώωσή τους και απόσυρση όλων των κατηγοριών
Την Παρασκευή 18/12/2015 πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπως και σε άλλες πόλεις, αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο. Πολιτικοί και κοινωνικοί φορείς της πόλης Σωματεία και Φοιτητικοί Σύλλογοι, διαδήλωσαν ενάντια στις δολοφονικές πολιτικές των ιμπεριαλιστών που σπέρνουν πολέμους και αιματοκυλίζουν λαούς.
Λίγη ώρα πριν από την έναρξη της πορείας, μια διμοιρία των ΜΑΤ στοχοποίησε και επιτέθηκε απροκάλυπτα σε μέλη φοιτητικών συλλόγων που κατευθύνονταν προς τη συγκέντρωση, βρίζοντάς τους και ξυλοκοπώντας τους. Δύο εξ αυτών συνελήφθησαν με ανυπόστατες και ψευδείς κατηγορίες, αφού ξυλοκοπήθηκαν, με τον ένα να μεταφέρεται στο νοσοκομείο με σοβαρά χτυπήματα στο κεφάλι, ενώ άλλοι τρεις χτυπήθηκαν στο κεφάλι και μεταφέρθηκαν εσπευσμένα στο Νοσοκομείο Παπανικολάου. Στο ίδιο αυταρχικό πλαίσιο έκλεισαν το δρόμο στην πορεία, απαγορεύοντας της να φτάσει και να διαδηλώσει στο Αστυνομικό Τμήμα Δωδεκανήσου, όπου κρατούνταν οι δύο φοιτητές. Καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι έχουν περάσει μόλις 15 μέρες από την ομόφωνη αθώωση ενός εκ των δύο κατηγορουμένων σε δίκη με την κατηγορία της δήθεν εξύβρισης αστυνομικών σε περσινή πορεία και οι αστυνομικοί που του έκαναν μήνυση, πρόκειται να δικαστούν για σωματική βλάβη εναντίον του και για συκοφαντική καταμήνυση.
Το Σάββατο στις 19/12 και ενώ ο ένας από τους δύο συλληφθέντες εξακολουθούσε να νοσηλεύεται με σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι, ο άλλος πέρασε από τον εισαγγελέα και το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο με ταχύρρυθμες διαδικασίες, χωρίς καν την παρουσία της συνηγόρου υπεράσπισής του. Το δικαστήριο όρισε δικάσιμο για τη Δευτέρα 21/12, αλλά διατήρησε την προσωρινή του κράτηση, η οποία σε πλημμελήματα διατηρείται μόνο όταν ο κατηγορούμενος είναι ύποπτος φυγής και δεν έχει γνωστή και ορισμένη διαμονή, πράγμα που φυσικά δεν ισχύει για το συγκεκριμένο κατηγορούμενο, που εδώ και πέντε χρόνια σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη. Μια τέτοια κατάπτυστη νομική διαδικασία που παραβιάζει σωρηδόν στοιχειώδη δικαιώματα και περιστέλλει δημοκρατικές ελευθερίες, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τον αυταρχισμό της κυβέρνησης Σαμαρά. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που τα ΜΑΤ επιτίθενται σε αγωνιστές και νεολαία, σε μια προσπάθεια εκφοβισμού και καταστολής του κόσμου που αγωνίζεται ενάντια στις πολιτικές εξαθλίωσης της Κυβέρνησης και των ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Σε μια συγκυρία που οι πρόσφυγες καταφθάνουν κατά χιλιάδες, τα σύνορα παραμένουν κλειστά και η Ειδομένη εκκενώνεται, η στοχοποίηση όσων είναι αλληλέγγυοι και απέναντι στις πολιτικές που απορρέουν από τη συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς ΕΕ-ΝΑΤΟ-Ευροζώνη, γίνεται ξεκάθαρη. Η ισχυρή παρουσία των ΜΑΤ στις πορείες, οι άγριοι ξυλοδαρμοί διαδηλωτών, μετά ή και πριν τις διαδηλώσεις, θέλει να κάμψει την αντίσταση σε αυτές τις πολιτικές, το λαϊκό κίνημα και την αστείρευτη δυναμική του, που στα χρόνια του μνημονίου, της κοινωνικής καταστροφής και της οξυμένης καταστολής συνεχίζει στο δρόμο του αγώνα.
Δηλώνουμε πως η στοχοποίηση και η επίθεση σε αγωνιστές δε θα περάσει και θα φροντίσει το λαϊκό κίνημα γι αυτό. Ο αγώνας ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που ξεκληρίζουν λαούς, ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές που εξαθλιώνουν μια ολόκληρη κοινωνία δεν ποινικοποιείται, δεν καταστέλλεται. Συνεχίζει μέχρι να δικαιωθεί!

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

(κείμενο των Αριστερών Αντικαπιταλιστικών Κινήσεων 
Πόλης και Περιφέρειας)
Από την Τρίτη το πρωί, οι εργαζόμενοι στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας στους δήμους της Αττικής, των οποίων λήγει η πεντάμηνη σύμβαση εργασίας τους, έχουν κατασκηνώσει έξω από το υπουργείο Εργασίας, ενώ σε αρκετούς δήμους γίνονται συμβολικές καταλήψεις δημαρχείων ή άλλων χώρων των δήμων.

ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΜΕτο σύνθημά τους.

Οι δήμοι μας –όπως και ολόκληρο το δημόσιο έχουν πληγεί τα τελευταία χρόνια από μαζικές αποχωρήσεις προσωπικού, είτε με τη διαδικασία παλαιότερα της διαθεσιμότητας-απόλυσης, είτε με τις χιλιάδες συνταξιοδοτήσεις, είτε με τη μη ανανέωση συμβασιούχων ορισμένου χρόνου. Τα κενά είναι τεράστια, με άμεση συνέπεια την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών και των δημόσιων αγαθών.
Η πολιτική επιλογή είναι η αναπλήρωσή αυτών των κενών με προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, voucher και συμβάσεις ορισμένου χρόνου από το ΕΣΠΑ, προγράμματα που διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις, αναιρώντας στοιχειώδη δικαιώματα που συγκροτούσαν αυτό που για έναν αιώνα γνωρίζαμε ως εργασία. Αυτή τη στιγμή περίπου 32000 άτομα που εργάζονται στους δήμους της χώρας με αυτά τα προγράμματα σε θέσεις που αφορούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ΑΠΟΛΥΟΝΤΑΙ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που παρά τις εξαγγελίες της περί αντιθέτου συνεχίζει τις πολιτικές των προκατόχων τους, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι όλα αυτά είναι μονόδρομος, ότι πρέπει να πορευτούμε εμείς και τα παιδιά μας με μισή δουλειά, μισά δικαιώματα, με μισή ζωή…
Όμως…η κυβέρνηση δεν υπολόγιζε ότι οι εργαζόμενοι στα προγράμματα θα κατορθώσουν να ορθώσουν το ανάστημά τους. Κι όμως, οι πιο φτωχοί των φτωχών δεν παρακαλάνε, δεν προσκυνούν!
Με αξιοπρέπεια και αυτοπεποίθηση απαιτούν αυτό που είναι αναγκαίο όχι μόνο για αυτούς, αλλά για όλους τους άνεργους και επισφαλώς εργαζόμενους. Απαιτούν να σταματήσει η ανακύκλωση των ανέργων και να συνεχίσουν να εργάζονται με πλήρη δικαιώματα και κανονικό μισθό. Ξέρουν ότι κάτι τέτοιο έρχεται σε σύγκρουση με κυβερνήσεις δήμους και τη λογική του ΕΣΠΑ. Ξέρουν όμως ότι η νίκη τους θα είναι νίκη όλων των εργαζόμενων και των ανέργων και από εκεί αντλεί τη δύναμη ο αγώνας τους.
Γιατί αυτό που ζούμε σήμερα δεν είναι μονόδρομος… Υπάρχει άλλος δρόμος χωρίς ανεργία, ανασφάλεια για  μια ζωή με δικαιώματα για εμάς και τα παιδιά μας.
Είναι ο δρόμος της σύγκρουσης με την ΕΕ, την κυβέρνηση,  το κεφάλαιο. Ο δρόμος του αγώνα μέχρι τέλους που βάζει μπροστά τις εργατικές ανάγκες και δικαιώματα
Αρνούμαστε να συμβιβαστούμε και να αποδεχθούμε μια κοινωνία όπου οι κοινωνικές υπηρεσίες θα βρίσκονται στον αέρα ανάλογα με τα κονδύλια και τα προγράμματα εργασίας που θα εγκρίνει η κυβέρνηση και η δημοτική αρχή βάσει των μνημονιακών «υποχρεώσεων».
Οι αντικαπιταλιστικές, αριστερές κινήσεις πόλης ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ. Καλούμε τους εργαζόμενους, τους κατοίκους, τους δημότες, τις λαϊκές-εργατικές συλλογικότητες να στηρίξουν όλες τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα κοινωφελή προγράμματα, τόσο στους δήμους τους, όσο και στο Υπ Εργασίας. Καλούμε τον κόσμο των περιοχών μας να συμβάλλει με τη δική του παρουσία και αυτός, ούτως ώστε ο χώρος μπροστά από το Υπ. Εργασίας να μετατραπεί σε κέντρο αγώνα όλων των κινητοποιούμενων εργαζόμενων και ανέργων. Καλούμε τους 5μηνίτες σ' όλους τους Δήμους κι όλη τη χώρα να ξεσηκωθούν και να προχωρήσουν σε ανάλογες δράσεις.
Η νίκη τους θα είναι νίκη για τον καθένα μας!
 
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ!
ΝΑ ΜΗ ΦΥΓΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ – ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
ΜΑΖΙΚΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΜΕ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΟΑΕΔ – ΕΣΠΑ και κάθε μορφή ελαστικής εργασίας.
ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
 


Ανταρσία Αντικαπιταλιστική Αριστερά στην Κ. Μακεδονία
Ανταρσία στην Κοκκινιά της προσφυγιάς και της αντίστασης
Ανταρσία στα Χανιά
Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια
Αντικαπιταλιστική Κίνηση Ανυπόταχτο Χαϊδάρι
ΑΝΥΠΑΚΟΗ στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης
Ανυπόταχτη Καισαριανή Αριστερή Αντικαπιταλιστική Κίνηση
Ανυπόταχτη Κρήτη
Ανυπότακτη Πετρούπολη
Ανυπόταχτη Πόλη στις γειτονιές Αγ. Αναργύρων-Καματερού
Αριστερή Αντικαπιταλιστική Κίνηση Πειραιά - Ανταρσία στο Λιμάνι
Αριστερή Κίνηση Περιστερίου
Αριστερή Παρέμβαση-Αντικαπιταλιστική Κίνηση στην Δυτική Ελλάδα
Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα
Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά Ελλάδα
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία-Ανταρσία για την Ανατροπή
Αριστερή Πρωτοβουλία Γλυφάδας
Αριστερή Παρέμβαση στα Γιάννενα
Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο
Εκτός Πλάνου-Αντικαπιταλιστική κίνηση Ελληνικού Αργυρούπολης
Εκτός των Τειχών Αριστερή Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση
Εκτός Σχεδίου – Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία
Κίνημα στην Πόλη του Ζωγράφου
Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής Βασιλικών-Θέρμης—Μίκρας
Μια πόλη ανάποδα - Αριστερή Παρέμβαση στους δρόμους της Νέας Σμύρνης
Ρήγμα στα Δυτικά Αιγάλεω
Ρήξη και Ανατροπή στο Ηράκλειο- Αριστερή Αντικαπιταλιστική Δημοτική Κίνηση
Φυσάει Κόντρα- στην Αγία Παρασκευή – Δημοτική Παρέμβαση στην Αγία Παρασκευή

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

Οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης στο Δήμο Αμπελοκήπων Μενεμένης για την παρέλαση-παρωδία

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δημοτικών Παρατάξεων της αντιπολίτευσης στο Δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης:
1. «Πολίτες Σε Δράση»
2. « Όραμα για το μέλλον»
3. «Ενότητα για την Αλληλεγγύη και την ανατροπή »
4. «Ανυπακοή στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης »

Θεσσαλονίκη 5/11/2015

Στο χθεσινό Δημοτικό συμβούλιο γίναμε μάρτυρες ενός ακόμα επεισοδίου της σαπουνόπερας με τίτλο ¨Παρέλαση 28ης Οκτωβρίου στον Δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης ¨.

Παρακολουθήσαμε ένα Δήμαρχο ο οποίος αντί να απολογηθεί και να ζητήσει συγγνώμη από τους Δημότες για το αίσχος της παρέλασης των απορριμματοφόρων και άλλων μηχανημάτων, επέλεξε αφ΄ενός να υπεραμυνθεί της επιλογής του, επικαλούμενος πολίτες και αιρετούς που τον συνεχάρησαν (και αγνοώντας ότι το διαδίκτυο βοά κι ο Δήμος μας έγινε περίγελος ακόμη και σε lifestyle τηλεοπτικές εκπομπές) και αφετέρου να επιτεθεί στις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, σαν να είμαστε εμείς υπαίτιοι για αυτή την παρωδία. Δεν αισθάνθηκε ταυτόχρονα καμιά ανάγκη να αιτιολογήσει το ότι και αυτή η πράξη του έγινε χωρίς καμιά απόφαση (ούτε καν ενημέρωση) του  Δημοτικού Συμβουλίου, δείχνοντας και μ' αυτό τον τρόπο την περιφρόνηση του σε κάθε έννοια δημοκρατικής λειτουργίας του Δήμου και των οργάνων του.
Κατόπιν τούτου, σε ένδειξη διαμαρτυρίας και αποδεχόμενοι τις χιλιάδες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, εντός και εκτός Δήμου, αποχωρήσαμε από το Δημοτικό συμβούλιο .
Δηλώνουμε τέλος ότι τέτοιες προσπάθειες καπηλείας και εκμετάλλευσης εθνικών εορτών προς επίτευξη προσωπικών πολιτικών στόχων μας βρίσκουν αντίθετους και τις καταγγέλλουμε ως ενέργειες ακραίου πολιτικαντισμού.

1.Γιώργος Κυριλλίδης επικεφαλής Ανεξάρτητης Δημοτικής Παράταξης «πολίτες σε δράση»
2.Γιώργος Καζαντζίδης επικεφαλής Ανεξάρτητης Δημοτικής Παράταξης «όραμα για το μέλλον»
3.Παράσχος Λαδάς επικεφαλής δημοτικής παράταξης «Ενότητα για την Αλληλεγγύη και την ανατροπή»
4.Ηλίας Σμήλιος, επικεφαλής δημοτικής κίνησης «Ανυπακοή στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης»

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2015

Θεσσαλονίκη 30 Οκτώβρη 1944: Η "απαγορευμένη" απελευθέρωση

Μπορεί ο Οκτώβρης κι οι τελευταίες μέρες του ειδικότερα να θεωρούνται μέρες γιορτής για την Θεσσαλονίκη αλλά μια μέρα πραγματικά σημαντική για την ιστορία της πόλης παραμένει δεκαετίες τώρα εφτασφράγιστο μυστικό. Δεκάδες εκδηλώσεις γίνονται κάθε χρόνο στις 26 του Οκτώβρη για την "απελευθέρωση της πόλης από τον Οθωμανικό ζυγό" ή την ενσωμάτωση της Θεσ/νίκης στο ελληνικό κράτος, με αποκορύφωμα τις σχεδόν καρνιβαλικές εκδηλώσεις του 2012, με την αναπαράσταση της εισόδου του ελληνικού στρατού στην πόλη πριν 100 χρόνια.
Ελάχιστες όμως φορές η τοπική και πολύ περισσότερο η κεντρική εξουσία αναφέρθηκε στην απελευθέρωση της πόλης από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής (και τους ντόπιους συνεργάτες τους, δοσίλογους ταγματασφαλίτες και άλλες φασιστικές ομάδες) στις 30 Οκτώβρη 1944 με τη δράση του εφεδρικού ΕΛΑΣ και την είσοδο στην πόλη της 11ης Μεραρχίας και του 50ου Συντάγματος του τακτικού ΕΛΑΣ. Μια μεγάλη λαϊκή συγκέντρωση οργανωμένη από τις τοπικές αρχές στην πρώτη επέτειο της απελευθέρωσης, η οποία βάφτηκε στο αίμα με τη δράση των (ανασυστημένων μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας) φασιστικών ομάδων της πόλης και με κάποιες εκδηλώσεις του Δήμου Θεσ/νίκης και του υπουργείου Βόρειας Ελλάδας στη δεκαετία του 1980.
Ο μύθος της απελευθέρωσης της πόλης από της Αγγλοαμερικάνους ή της χωρίς καμιά μάχη απελευθέρωσής της έπρεπε να διατηρηθούν ενώ υπάρχουν πολλοί νεκροί στις μάχες του ΕΛΑΣ με τις δοσιλογικές ομάδες, ενώ είναι ιστορικά καταγεγραμμένο ότι ένα φορτηγό όλο κι όλο με Άγγλους στρατιώτες έφτασε στη Θεσ/νίκη μόλις στις 31 Οκτωβρίου. Και έρχεται να συμπληρωθεί πιο πρόσφατα από τους γνωστούς "αναθεωρητές της ιστορίας" και τις θέσεις τους για το ρόλο των ταγματασφαλιτών και των άλλων φασιστικών ομάδων της κατοχής στην ιστορία της χώρας και της πόλης μας.

             Τα γεγονότα
Το Σεπτέμβρη του 1944 ήταν φανερό ότι οι γερμανικές δυνάμεις θα αποχωρούσαν από την Ελλάδα. Ήδη από το καλοκαίρι οι Γερμανοί διεξήγαγαν στα βουνά γύρω από τη Θεσσαλονίκη τις τελευταίες μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις ενάντια στον ΕΛΑΣ, με στόχο την απελευθέρωση των βασικών συγκοινωνιακών δικτύων, που θα διευκόλυνε την ασφαλή αποχώρηση των στρατευμάτων τους. Το ίδιο διάστημα, στα γραφεία των γερμανικών επιτελείων φτάνουν οι πρώτες διαταγές για τη σταδιακή εκκένωση του ελληνικού χώρου από τις υπηρεσίες και τις μονάδες που δεν θεωρούνταν πρώτης γραμμής.

Ταυτόχρονα από το καλοκαίρι του '44 αρχίζουν να μαζεύονται στη Θεσσαλονίκη και οι ηγέτες των κυριότερων δοσιλογικών οργανώσεων της Μακεδονίας. Ο Γ. Πούλος, ο Κισά Μπατζάκ (Κυρ. Παπαδόπουλος), συνοδευόμενος από τον Ξενοφώντα Γιοσμά κ.ά. Υπολογίζεται ότι είχαν συγκεντρωθεί στην πόλη περισσότεροι από 15000 άντρες των διάφορων δοσιλογικών οργανώσεων. Τον Σεπτέμβριο πολλοί συνεργάτες των ναζί αναχωρούν, σιδηροδρομικώς ή αεροπορικώς, για τη Γερμανία. Κι ενώ το Ελληνικό Εθελοντικό Σώμα του Πούλου θα υποχωρήσει με τις υπόλοιπες δυνάμεις της Βέρμαχτ για να συνεχίσει να πολεμά μέχρι την άνοιξη του 1945 στη Σλοβενία και την Αυστρία, ο Εθνικός Ελληνικός Στρατός (ΕΕΣ) του Κισά Μπατζάκ, η Εθνική Ελληνική Ασφάλεια Πόλεως Θεσσαλονίκης του Αντώνη Δάγκουλα κι άλλες ομάδες ταγματασφαλιτών, αφού εξαπέλυσαν ένα τελευταίο όργιο τρομοκρατίας, προσπαθούν να ελιχθούν και να χρισθούν… «αντιστασιακοί» εντασσόμενοι στον ΕΔΕΣ. Τόσο ο Δάγκουλας, όσο κι ο Κισά Μπατζάκ έρχονται σε συνεννόηση με τον νέο γενική διοικητή Μακεδονίας Αθ. Χρυσοχόου κι ως τις 20.10 αποχωρούν από τη Θεσσαλονίκη και συγκεντρώνονται λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη, στο χωριό Άγιος Αθανάσιος.
Οι κινήσεις κι οι ελιγμοί των ταγματασφαλιτών θα διευκολύνονταν, αν η Ομάδα Μεραρχιών Μακεδονίας του ΕΛΑΣ υπάκουε στον σχετικό όρο της Συμφωνίας της Καζέρτας που απαγόρευε την είσοδο του ΕΛΑΣ στην περιοχή μεταξύ Αξιού και Στρυμόνα και την παράδοση της Θεσσαλονίκης (όπως και της Αθήνας) στο Σκόμπι και τα αγγλικά στρατεύματα. Παρακούοντας όμως τις εντολές οι στρατιωτικοί διοικητές και οι καπετάνιοι των μονάδων τους ΕΛΑΣ στην κεντρική Μακεδονία καταφέρνουν σημαντικά πλήγματα στα μέχρι τότε ισχυρά γερμανικά στρατεύματα και τις γερμανοεξοπλισμένες "ελληνικές" ομάδες των δοσίλογων, ταγματασφαλιτών και άλλων φασιστικών οργανώσεων. Οι επιθέσεις του ΕΛΑΣ εναντίον των γερμανικών τμημάτων και των συνεργατών τους καταγράφονταν πλέον σε καθημερινή βάση. Οι δυνάμεις του 31ου Συντάγματος, από το καλοκαίρι του 1944 σιγά-σιγά περισφίγγουν τον κλοιό γύρω από τη Θεσσαλονίκη, μαζί με το 19ο Σύνταγμα Νιγρίτας, που κάλυπτε τον βορειανατολικό τομέα μέχρι το Επταπύργιο και το 3ο Τάγμα του 13ου Συντάγματος Κιλκίς, που κάλυπτε την περιοχή από το Επταπύργιο μέχρι και την οδό Λαγκαδά. Παράλληλα, η νότια πλευρά της πόλης καλύπτονταν από τμήματα του 50ου και του 16ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ. Από τις πρώτες μέρες του Οκτωβρίου 1944, μικρές ομάδες των μονάδων αυτών, σε συνεργασία με τον εφεδρικό ΕΛΑΣ της πόλης προκαλούσαν φθορές στα εχθρικά τμήματα και ταυτόχρονα προστάτευαν διάφορα καίρια σημεία και υποδομές της πόλης. Οι σκληρότερες μάχες γίνονται στα ανατολικά της πόλης όπου οι δυνάμεις του 31ου Συντάγματος, κατορθώνουν, έχοντας και θύματα, να εκδιώξουν τους χιτλερικούς κατακτητές από τα Βασιλικά και στη συνέχεια από το αεροδρόμιο του Σέδες και τη Γεωργική Σχολή, ενώ άλλα τμήματα εισέρχονται από την Πυλαία και τη Χαριλάου. 
Ήδη από τα μέσα Οκτωβρίου δυνάμεις του εφεδρικού ΕΛΑΣ έλεγχαν την Άνω Πόλη καθώς και τους περισσότερους περιφερειακούς προσφυγικούς συνοικισμούς έχοντας μάλιστα αφοπλίσει τους σταθμούς χωροφυλακής που υπήρχαν σ’ αυτές τις συνοικίες, ιδιαίτερα μετά την επιτυχή απόκρουση της τελευταίας επίθεσης των Ταγμάτων Ασφαλείας στην περιοχή της Νεάπολης, της Βάρνας και των Συκιών στις 16 του Οκτώβρη. Δυνάμεις των 13ου, 16ου και 19ου Συνταγμάτων του ΕΛΑΣ εκδιώκουν τους Γερμανούς από τα βόρεια της Θεσσαλονίκης και απελευθερώνουν την Άνω Πόλη στις 26 Οκτωβρίου ενώ η περικύκλωση της πόλης ολοκληρώνεται από τα τμήματα του 50ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ που δρούσε στα Πιέρια και τμήμα του ΕΛΑΝ, του ναυτικού των ανταρτών, που ξεκινώντας από την Ιερισσό κατέλαβε τμήμα του λιμανιού.


Εκτός από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του τακτικού και εφεδρικού ΕΛΑΣ στις γειτονιές, το ΕΑΜ οργανώνει μαζικές συγκεντρώσεις για την 26η και την 28η Οκτωβρίου τόσο στο κέντρο, στην πλατεία Αγίας Σοφίας, όσο και στις συνοικίες.
Οι γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις που βλέπουν πλέον ότι είναι αδύνατη η παραμονή τους στη Θεσσαλονίκη, πριν υποχωρήσουν, ναρκοθετούν ζωτικούς χώρους της για να προκαλέσουν τη γενική παράλυση της ζωής της πόλης. Ξημερώματα της 30ης Οκτώβρη ανατινάζουν την Εφορεία Υλικού Πολέμου (στην περιοχή των σημερινών δικαστηρίων) και εγκαταστάσεις στο Τελωνείο (το σημερινό επιβατικό σταθμό στο λιμάνι). Επιχειρούν να ανατινάξουν και το παγιδευμένο με εκρηκτικά κεντρικό υδραγωγείο της πόλης (περιοχή Παναγίας Φανερωμένης) και την Ηλεκτρική Εταιρία (σημερινές εγκαταστάσεις της ΔΕΗ στην Αγ. Δημητρίου) και τους αλευρόμυλους Αλλατίνι. Tις πολύτιμες εγκαταστάσεις διασώζει η παρέμβαση μαχητών του εφεδρικού ΕΛΑΣ και τμήμα του 13ου Συντάγματος που με σύντομες αψιμαχίες αναχαιτίζουν τις μικρές γερμανικές δυνάμεις. Παράλληλα λόχος του εφεδρικού ΕΛΑΣ μυλεργατών, αποτελούμενος από 120 άτομα αποτρέπει την ανατίναξη των σιταποθηκών και των αλευρόμυλων Αλλατίνι που είχαν παγιδευτεί με εκρηκτικά από γερμανική ομάδα σαμποτέρ. Τέλος και οι δυνάμεις της χωροφυλακής που είχαν οχυρωθεί στο κτίριο της ΧΑΝΘ (έδρα αμέσως μετά της νέας δημοτικής αρχής που διορίζεται από το ΕΑΜ, με επικεφαλής τον καθηγητή Δημήτρη Καββάδα) τελικά παραδίνονται.

Γύρω στις 3 το απόγευμα της 30ης του Οκτώβρη όλη η Θεσσαλονίκη είχε ελευθερωθεί.

Οι Θεσσαλονικείς πανηγυρίζουν πια σ’ όλες τις συνοικίες. Σημαίες στα μπαλκόνια, χιλιάδες κόσμου στους δρόμους και παρελάσεις των απελευθερωτών στρατιωτικών τμημάτων του ΕΛΑΣ. Επίκεντρο των πανηγυρισμών στις 30 του Οκτώβρη αλλά και στις 2 του Νοέμβρη που γιορτάζεται επίσημα η απελευθέρωση ήταν η πλατεία Αγ. Σοφίας, όπου μπροστά στην είσοδο του περιβόλου της εκκλησίας τις αμέσως επόμενες μέρες στήθηκε ένα μνημείο των εκτελεσθέντων, το οποίο κατέστρεψαν «άγνωστοι» τον Φεβρουάριο του 1945, μετά τη Βάρκιζα.
Το κλίμα της μεγάλης γιορτής περιγράφει ο Γιώργος Ιωάννου ο οποίος έζησε ως παιδί τη μεγάλη μέρα της απελευθέρωσης


...Από την οδό Αγίας Σοφίας κατέβαιναν σαρώνοντας τις γειτονιές τα παιδιά του Κουλέ Καφέ, του Αγίου Παύλου, της Ακρόπολης, της Κασσάνδρου. Το Τσινάρι, Εσκί-Ντελίκ, Προφήτης Ηλίας, Διοικητήριο κατέβαιναν τη Βενιζέλου (...) Από το Βαρδάρι πάλι ερχόταν ξυπόλυτη, ρακένδυτη, πειναλέα, σπαρταρώντας από ενθουσιασμό, η Ραμόνα, η Επτάλοφος, ο Παλιός Σταθμός, η Νεάπολη, η Σταυρούπολη, ενώ αντίθετα από τα ανατολικά κατέφθαναν μέσα στη σκόνη και τον αλαλαγμό με τρομπέτες, παντιέρες, λάβαρα και χωνιά η Τούμπα, η Αγία Φωτεινή, η Ευαγγελίστρια, η Τριανδρία, ακόμη και η μακρινή Καλαμαριά (...) Πλημμύρισαν δρόμοι και πλατείες. Πανζουρλισμός. Φιλιόμασταν, αγκαλιαζόμασταν, χαϊδευόμασταν, δεν ξέραμε τι λέμε από την ταραχή μας. Λέγαμε «Χριστός Ανέστη», λέγαμε «Ελευθερία», «Ποτέ ξανά». Σάμπως να ’ταν στο χέρι μας, αλλά έτσι νομίζεις σε τέτοιες στιγμές (...) Μια καθυστερημένη διαδήλωση πλησίαζε από τα βάθη της Εγνατίας, το ανταριασμένο Βαρδάρι. Θά ‘ταν καμιά διακοσαριά σκελετωμένοι και κουρελήδες. Έμοιαζαν κρατούμενοι από το στρατόπεδο του Παύλου Μελά. Κραύγαζαν ξέφρενα, φανατικά, κουνούσαν τη γροθιά με τόση ορμή που νόμιζες πως θα τους φύγει προς τον ουρανό το χέρι. Τεράστιες παντιέρες, ολοκόκκινες καμωμένες από αλεξίπτωτα γερμανικά χάιδευαν τα κουρεμένα κεφάλια...”


Για τους επόμενους 2,5 μήνες η εξουσία θα περιέλθει στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ και η πόλη θα ζήσει σε συνθήκες πραγματικής ελευθερίας και λαϊκής κυριαρχίας. Επικεφαλής θα τεθεί εκλεγμένη Λαϊκή Επιτροπή, την τάξη θα αναλάβει η Εθνική Πολιτοφυλακή και επιτροπές θα διαχειρίζονται ζωτικούς τομείς της λειτουργίας της πόλης και των δημοτικών υπηρεσιών, την ύδρευση, τον επισιτισμό, τη συγκοινωνία κ.α. Μέχρι τις 17 Ιανουαρίου 1945, όταν ο E.Λ.A.Σ. θα αποσυρθεί, στο δρόμο για τη Συνθήκη της Βάρκιζας... 


Επτά δεκαετίες μετά, είναι καιρός να δει το φως η πραγματική ιστορία αυτής της πόλης. Μια ιστορία αγώνων και θυσιών των "απόκληρων" (και) αυτής της πόλης.

Ηλίας Ν. Σμήλιος, δάσκαλος

Για τη σύνταξη του κειμένου αντλήσαμε πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό και χρησιμοποιήσαμε εκτενή αποσπάσματα από τις παρακάτω πηγές:


-Η παραμελημένη απελευθέρωση (1944), του Γιάννη Γκλαρνέτατζη,
- 30η Οκτωβρίου 1944: Ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει τη Θεσσαλονίκη από τους γερμανούς κατακτητές, του Σπύρου Κουζινόπουλου
-Η παραπεταμένη απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, του Μιχάλη Τρεμόπουλου
-Το τέλος της γερμανικής κατοχής στη Θεσσαλονίκη, του Σπύρου Κουζινόπουλου
-70 ΧΡΟΝΙΑ: Βήμα-βήμα και με σκληρές μάχες η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, τουΤάκη Κατσιμάρδου


Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

Αμπελόκηποι 2015 (ή 1965;)

Πολιτικάντικα κόλπα (φερμένα από το πολύ μακρινό παρελθόν) στη σημερινή παρέλαση στους Αμπελόκηπους της Θεσ/νίκης. Αφού για άλλη μια φορά (λόγω της εμμονής του Δημάρχου να παραβρίσκεται αυτοπροσώπως κάθε φορά στις εκδηλώσεις και των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης) η έναρξη της παρέλασης έγινε με καθυστέρηση 40 περίπου λεπτών, έκπληκτοι (αφού ούτε το Δημοτικό Συμβούλιο έκαναν τον κόπο να ενημερώσουν, πόσο μάλλον να συζητήσουν γι αυτό) είδαμε να ξεκινά η παρέλαση με τα "μηχανοκίνητα τμήματα", τα νέα απορριμματοφόρα δηλ. και τις φαγάνες του Δήμου...
Η ενέργεια αυτή της Δημοτικής αρχής δείχνει ασέβεια (για να το πούμε όσο πιο χαλαρά γίνεται...) προς τους χιλιάδες μαθητές, εκπαιδευτικούς και όλους όσους παρέλασαν ή πήγαν να παρακολουθήσουν την παρέλαση και περίμεναν τόση ώρα να τελειώσει τις ...επιδείξεις του ο κ. Δήμαρχος.

Ως πότε θα προσφέρετε "χάντρες και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς", κ. Δήμαρχε;


Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Στη μνήμη του δολοφονημένου απ' τους φασίστες Στέφανου Βελδεμίρη

54 χρόνια από τη στυγνή δολοφονία από το φασιστικό παρακράτος του νεολαίου αγωνιστή της Ε.Δ.Α. Στέφανου Βελδεμίρη φίλοι, συναγωνιστές και σύντροφοί του διοργανώνουν την Κυριακή 25 του Οκτώβρη στις 12 το μεσημέρι μια μικρή τελετή στη μνήμη του, στο χώρο που δολοφονήθηκε, στη συμβολή των οδών Φιλιππουπόλεως και Πέραν, εκεί που σήμερα βρίσκεται το κτίριο του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αμπελοκήπων. 

Ως "ΑΝΥΑΠΑΚΟΗ", συμμετέχοντας και φέτος στην τελετή, αναδημοσιεύουμε σήμερα ένα κείμενο που γράφτηκε με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τη δολοφονία του και είχε δημοσιευτεί τότε στην τοπική εφημερίδα "ΚΑΤΟΙΚΟΣ".


Επτάλοφος – Εκλογές 1961: Τότε που η ζωή
ενός 24χρονου κόστιζε δυο χρόνια φυλακή


Στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας και ιδιαίτερα στις μαύρες σελίδες της, οι Αμπελόκηποι είναι γνωστοί ως ο τόπος καταγωγής του Γιάννη Χαλκίδη, του νεαρού Επταλοφίτη που οι βασανιστές της χούντας δολοφόνησαν εν ψυχρώ το 1967. Αυτό που πολύ λίγοι γνωρίζουν είναι ότι μερικά χρόνια πριν, στη γειτονιά μας, άλλος ένας νέος άνθρωπος, ο Στέφανος Βελδελμίρης, πλήρωσε τους αγώνες και τις ιδέες του με τη ζωή του.
Ο Στέφανος Βελδελμίρης γεννήθηκε το 1937 στις Συκιές της Θεσ/νίκης κι από τα εφηβικά του ακόμη χρόνια οργανώθηκε στην Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.) κι ανέπτυξε σημαντική πολιτική δράση. Σπούδασε ηλεκτρολόγος στη γνωστή τεχνική σχολή εκείνης της εποχής, τον Ευκλείδη, ενώ οι σπουδές του στη Σχολή Τεχνικών του Ναυτικού διακόπηκαν αναγκαστικά στον τρίτο χρόνο, όταν απολύθηκε λόγω των πολιτικών του φρονημάτων. Σημαντικότατη δράση ανέπτυξε και κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στον Κολινδρό Πιερίας, διεκδικώντας την κατάργηση των στρατοπέδων εργασίας (γνωστότερων ως «ταγμάτων ανεπιθυμήτων», στα πιο πρόσφατα χρόνια), όπου το καθεστώς συγκέντρωνε τους αριστερούς φαντάρους.
Στην Ελλάδα, το φθινόπωρο του 1961, το κατ’ επίφαση μόνο δημοκρατικό καθεστώς ετοιμαζόταν για τις εκλογές της 29ης Οκτώβρη. Το ζητούμενο δεν ήταν απλά η ανάδειξη ως πρώτου κόμματος της Ε.Ρ.Ε., που υπό την ηγεσία του Κων/νου Καραμανλή (του πρεσβύτερου) είχε την υποστήριξη των κυρίαρχων στη χώρα (μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας και την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού στον Εμφύλιο, το 1949) Αμερικάνων και συγκέντρωνε στους κόλπους του το σύνολο των ακραία συντηρητικών Ελλήνων και των συνεργατών των Γερμανών στην Κατοχή, δοσίλογων και ταγματασφαλιτών. Το δεύτερο αλλά εξίσου σημαντικό ζητούμενο ήταν η μεγαλύτερη δυνατή συρρίκνωση έως εξαφάνιση από το πολιτικό σκηνικό της αριστεράς και του εκλογικού της συνδυασμού, του Πατριωτικού Μετώπου (ΠΑ.ΜΕ.). Ήταν άλλωστε πρόσφατες οι μνήμες από τις εκλογές του 1958, όταν η αριστερά συγκέντρωσε το 24,42%, εξέλεξε 79 βουλευτές και σε συνδυασμό με την πολυδιάσπαση του δεύτερου πυλώνα του αστικού καθεστώτος, των κεντρώων, είχε αναδειχθεί δεύτερη δύναμη στις εκλογές και αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή. Έτσι τον Οκτώβρη του 1961 οι Αμερικάνοι και οι ντόπιοι εντολοδόχοι τους «θέλαν να κερδίσουν τις εκλογές και χρησιμοποίησαν, εκτός από τη νοθεία και τη βία μέχρι τα τελευταία της όρια», όπως πολύ εύστοχα λέει σε μια συνέντευξή του, αρκετά χρόνια μετά, ο πατέρας του Στέφανου Βελδελμίρη, Σίμος.
Γιατί οι εκλογές του 1961 μπορεί να έμειναν στην ιστορία ως «εκλογές βίας και νοθείας», στις οποίες «ψήφισαν ακόμη και τα δέντρα και οι νεκροί. Και ψήφισαν όλοι Καραμανλή!». Μια τέτοια όμως ερμηνεία του χαρακτηρισμού των εκλογών ως «βίας και νοθείας» αναφέρεται κυρίως στο δεύτερο όρο και απαντά στο αίτημα εκδημοκρατισμού του ελληνικού πολιτικού συστήματος, εντός πάντα των τεθέντων ορίων, χωρίς δηλαδή να αμφισβητείται η θέση της Ελλάδας στο διεθνές status quo. Έτσι το σύστημα αναδεικνύει τη νοθεία και τις (δίκαιες) διαμαρτυρίες των κεντρώων, που υπό την ηγεσία του Γεωργίου Παπανδρέου (του πρεσβύτερου, επίσης) ανέμεναν να κερδίσουν τις εκλογές αλλά αφήνει στην αφάνεια την απερίγραπτη βία που γνώρισαν οι απόκληροι του πολιτικού συστήματος, οι αριστεροί. Στερημένοι έτσι κι αλλιώς από κάθε δικαίωμα στην καθημερινή ζωή της ελληνικής κοινωνίας εκείνης της εποχής, στις συγκεκριμένες εκλογές είχαν να αντιμετωπίσουν και την απροκάλυπτη βία του κράτους: οπλισμένες ομάδες αστυνομικών και τραμπούκων πρώην δοσίλογων και ταγματασφαλιτών απαγόρευαν τη διανομή του υλικού του Πατριωτικού Μετώπου, διέλυαν τις συγκεντρώσεις του, απειλούσαν και ξυλοκοπούσαν άγρια τους οπαδούς του, έφτασαν μέχρι την εν ψυχρώ δολοφονία δύο νέων ανθρώπων του, του στρατιώτη Διονύση Καρπενιώτη από την Πάτρα και του 24χρονου Θεσσαλονικιού Στέφανου Βελδελμίρη, στην Επτάλοφο.
Ο Στέφανος, ως ηλεκτρολόγος, ήταν υπεύθυνος για τη λειτουργία των μικροφωνικών εγκαταστάσεων στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Πατριωτικού Μετώπου. Στις 26 Οκτωβρίου, αφού τέλειωσε τις υποχρεώσεις του στην προεκλογική συγκέντρωση των Σερρών, επέστρεψε στη Θεσ/νίκη και προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει το φίλο και σύντροφό του στη Γραμματεία της νεολαίας της Ε.Δ.Α. Μόρφη Στεφούδη, που ήταν υπεύθυνος για το μοίρασμα του προεκλογικού υλικού. Αργά το βράδυ, με ένα ταξί, πετούσαν τις προκηρύξεις στους δρόμους των δυτικών συνοικιών της Θεσ/νίκης. Τα τελευταία πακέτα προκηρύξεων πετάχτηκαν στην πλατεία Επταλόφου, τη Μεγ. Αλεξάνδρου και τον αραιοκατοικημένο τότε χωματόδρομο της Φιλιππουπόλεως που εκείνες τις μέρες σκαβόταν για να ασφαλτοστρωθεί. Ίσως αυτό το τελευταίο γεγονός να ήταν καταλυτικό, αφού το ταξί δεν μπορούσε να αναπτύξει ταχύτητα και στη γωνία των οδών Φιλιππουπόλεως και Πέραν (δίπλα στην είσοδο του σημερινού 3ου Δημοτ. Σχολείου Αμπ/πων) ο χωροφύλακας Σπυρίδων Φιλίππου βρήκε την ευκαιρία να πυροβολήσει πέντε φορές εναντίον των δύο νεαρών επιβατών του ταξί. Δύο από τις σφαίρες τραυμάτισαν θανάσιμα στο κεφάλι το νεαρό Ε.Δ.Α.ίτη που παρά τις προσπάθειες των γιατρών εξέπνευσε την επόμενη μέρα στο νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος.
Η κηδεία του νεαρού παλικαριού, παρά την απαγόρευση της αστυνομίας, μετατράπηκε σε ένα συλλαλητήριο χιλιάδων ανθρώπων που δεν μπορούσαν να κρύψουν την οργή τους, δε δέχονταν να χαλιναγωγήσουν τη διάθεσή τους για αγώνα, για ελευθερία, δημοκρατία, για μια καλύτερη ζωή στον τόπο τους. Όμως το καθεστώς πέτυχε το σκοπό του: η τρομοκρατία και η βία στον ακρότατο βαθμό της περιόρισαν το Πατριωτικό Μέτωπο σε ένα χαμηλό ποσοστό (14,62%) και την τρίτη θέση των εκλογών.
Και το έγκλημα συνεχίστηκε. Παρ’ ότι ο δολοφόνος αποκαλύφθηκε άμεσα, παραδόθηκε και ομολόγησε, το καθεστώς φρόντισε να μείνει στην ουσία ατιμώρητος. Συγκεκριμένα και παρά την ύπαρξη αρκετών μαρτύρων που βεβαίωναν ότι ο Φιλίππου γνώριζε τους δυο επιβαίνοντες του ταξί, ο ίδιος ισχυρίστηκε (με τη συνηγορία και κάποιων συναδέλφων του) ότι πυροβόλησε γιατί θεώρησε ότι οι επιβαίνοντες ήταν λαθρέμποροι χασίς. Ισχυρίστηκε ακόμη ότι πυροβόλησε τα λάστιχα του αυτοκινήτου για να το σταματήσει ενώ οι «εμπειρογνώμονες» αξιωματικοί του στρατού πρόβαλαν –και το δικαστήριο τελικά αποδέχτηκε– την πιθανότητα οι σφαίρες του να αποστρακίστηκαν (εξοστρακίστηκαν) και κατ’ αυτό τον τρόπο να πέτυχαν το Βελδελμίρη. Σε συνδυασμό δε με την «αγιογραφία» της προσωπικής ζωής και επαγγελματικής δράσης του κατηγορουμένου και την απαγόρευση κατάθεσης κάποιων σημαντικών μαρτύρων, το δικαστήριο καταδίκασε τον Φιλίππου για «φόνο εξ’ αμελείας» σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση! Εκτίοντας δε την ποινή του στις αγροτικές φυλακές τιμωρήθηκε τελικά με 2 χρόνια φυλακή!!! Αυτό ήταν το κόστος της ζωής ενός νέου ανθρώπου, που έκανε το «λάθος» να είναι αριστερός, να αγωνίζεται για τις ιδέες του, για το δικαίωμα όλων των ανθρώπων σε μια καλύτερη ζωή…
Και μετά; Μετά ήρθε η λήθη… Μια έρευνα 15 χρόνια αργότερα από μια εφημερίδα του αστικού λεγόμενου τύπου και κάποιες αναφορές της μισής γραμμής σε κείμενα εφημερίδων της επίσημης αριστεράς, που καταντούν την ιστορία του λαϊκού μας κινήματος προσκλητήριο νεκρών, που δεν αναδεικνύουν και πολύ περισσότερο δεν προωθούν τη συνέχεια και δικαίωση των αγώνων τους.
Όσο για τους σημερινούς Αμπελόκηπους των 70 χιλιάδων ανθρώπων, είναι ζήτημα αν στους χιλιάδες ανθρώπους που καθημερινά περνούν τη γωνία Φιλιππουπόλεως και Πέραν υπάρχουν κάποιοι, μετρημένοι έστω και στα δάχτυλα, που γνωρίζουν τι συνέβη πριν 49 χρόνια στο σημείο αυτό. Κι είναι ευθύνη όλων όσων θέλουμε να λεγόμαστε αριστεροί και δημοκράτες και κυρίως των παρατάξεων και δημάρχων της αριστεράς που πέρασαν απ’ αυτό το Δήμο το ότι δεν υπάρχει ούτε μια αναμνηστική πλάκα που να θυμίζει το θλιβερό παρελθόν για να φωτίσει το μέλλον!*
Με τη συμπλήρωση το 2011 πενήντα χρόνων από τη δολοφονία του Στέφανου Βελδελμίρη μήπως έφτασε ο καιρός να διορθώσουμε το λάθος;
Όχι απλά γιατί αισθανόμαστε την ανάγκη ενός ακόμη μνημόσυνου για έναν ακόμη από τους τόσους νεκρούς που έδωσε αυτός ο τόπος στον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση της ζωής μας.
Αλλά γιατί η ιστορία εκδικείται αυτούς που την ξεχνούν ή επιτρέπουν την παραχάραξή της, εξισώνοντας θύτες και θύματα ή ανταλλάσσοντας τους ρόλους τους. Κι επαναλαμβάνεται …αλλά τη δεύτερη φορά ως φάρσα!

                                                Μόρφης Στεφούδης – Ηλίας Ν. Σμήλιος


*Όταν γράφτηκε αυτό το κείμενο δεν είχε αναρτηθεί ακόμη η αναμνηστική πλάκα που υπάρχει σήμερα στο σημείο της δολοφονίας για την ανάρτηση της οποίας υπάρχει ομόφωνη απόφαση του Δημοτ. Συμβουλίου Αμπελοκήπων-Μενεμένης, μετά από επανειλημμένα αιτήματα και μακρόχρονη προσπάθεια του συντρόφου και συνεπιβάτη του Στέφανου στο μοιραίο ταξί Μόρφη Στεφούδη.




Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

Ίδρυση Βιβλιοθήκης στο 5ο Δημοτ. Σχολείο Μενεμένης


Αναδημοσιεύουμε μια πολύ ωραία "πρόσκληση" που έφτασε στα χέρια μας από τους εκπαιδευτικούς του 5ου Δημοτικού Σχολείου του Δενδροποτάμου, με τη δέσμευση να θέσουμε το θέμα της ενίσχυσης της βιβλιοθήκης στο σημερινό Δημοτικό Συμβούλιο και την παράκληση στους κατοίκους του Δήμου μας να ενισχύσουν και μ' αυτό τον τρόπο την πολύ αξιόλογη προσπάθεια των εκπαιδευτικών του σχολείου.


5o ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΝΕΜΕΝΗΣ
Ταχ. Δ/νση : Μεγ. Αλεξάνδρου & Αγίου Νεκταρίου 1
Πληροφορίεs : Δώδος Θεόδωρος

Τηλέφωνο : 2310/707313

ΘΕΜΑ : ‘‘Πρόσκληση σε Εκδήλωση’’

Αξιότιμε/η κύριε/α ,
στις 21 Οκτωβρίου συμπληρώνονται δυο χρόνια από τα εγκαίνια του σχολείου μας. Φέτος προσπαθούμε οι δάσκαλοι/ες να στήσουμε τη βιβλιοθήκη του σχολείου. Την μέρα αυτή, την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015 στις 19:00 αποφασίσαμε να οργανώσουμε τα ιδιότυπα εγκαίνια της βιβλιοθήκης.
Όπως ξέρετε στο σχολείο μας βρίσκετε στο Δενδροπόταμο, μια από τις φτωχότερες περιοχές της Θεσσαλονίκης με 80% Ρομά. Η συμβολή σας στην οργάνωση της βιβλιοθήκης είναι μια σημαντική παρέμβαση αλληλεγγύης για τα παιδιά του σχολείου μας.. Ένα αυτονόητο ταξίδι στο όνειρο πολλών παιδιών, γι αυτά τα παιδιά η συμμετοχή στο ονειρικό ταξίδι του βιβλίου είναι ένα άπιαστο όνειρο. Επιπλέον στο σχολείο μας έχουμε στήσει εδώ και χρόνια ένα ειδικό τμήμα γραμματισμού ενηλίκων, από το οποίο αποφοίτησαν 36 μητέρες παίρνοντας απολυτήριο δημοτικού σχολείου. Φέτος τα μαθήματα του τμήματος τα παρακολουθούν 12 μητέρες και τρεις πατεράδες Γι’ αυτές/ους το βιβλίο θα είναι το παράθυρο στη γνώση.
Σας καλούμε να έρθετε καις σεις φέρνοντάς μας ένα βιβλίο (ή βιβλία) από τη βιβλιοθήκη σας. Αυτό(ά) που δεν χρειάζεστε: κατά προτίμηση: παιδικής λογοτεχνίας, λογοτεχνίας ενηλίκων, οικολογικούς οδηγούς γεωγραφικούς οδηγούς, ιχνογραφίες, ιστορικά κλπ. Θα χαρούμε επίσης, αν μας φέρετε κάποιο από τα επιπλέον επιστημονικά ή παιδαγωγικής, που έχετε στη βιβλιοθήκη σας και δεν τα χρειάζεστε.
Να ξέρετε ότι κάθε βιβλίο σας, που στέκεται σκονισμένο σε κάποιο ράφι της βιβλιοθήκης σας, εδώ στο Δενδροπόταμο θα πιάσει τόπο. Σίγουρα θα ξεσκονιστεί, θα ‘ναι εργαλείο γραμματισμού στα χέρια κάποιου παιδιού και κάποιου/ας ενήλικα.
Συντονισμό για την οργάνωση της βιβλιοθήκης έχουν αναλάβει οι δάσκαλοι: Μαρία Κιτσιούλη Γιώργος Χατζηπαύλου, Ειρήνη Χατζηγεωργίου, και Άγγελος Χατζηνικολάου

                                                                                              Ο Διευθυντής

                                                                                         Θεόδωρος Δώδος

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Οι Αριστερές-Αντικαπιταλιστικές Κινήσεις πόλης και περιφέρειας για τους Πρόσφυγες

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΠΟΛΗΣΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ - ΜΕΤΑΝΑΣΤΑΤΕΣ


Καθημερινά χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες από χώρες που είναι σε εμπόλεμη κατάσταση φτάνουν στη χώρα μας ως ενδιάμεσο σταθμό στο μακρύ ταξίδι τους, αναζητώντας ένα άλλο τόπο για να γλυτώσουν από τη φρίκη του πολέμου και την καταστροφή. Αφού γλύτωσαν από το θάνατο στις χώρες προέλευσης και τον πνιγμό στη διαδρομή, βρίσκονται πάλι αντιμέτωποι με νέους κινδύνους και ταλαιπωρίες.
Αυτά τα κύματα προσφύγων θα πυκνώνουν, όσο δεν τερματίζονται οι πόλεμοι, οι βομβαρδισμοί και οι επεμβάσεις που οργανώνουν οι ιμπεριαλιστές προκειμένου να ελέγξουν τις ζώνες επιρροής, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής μας και να ξεπεράσουν την κρίση του καπιταλισμού. ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και Ε.Ε. παρεμβαίνουν προκαλώντας πολιτικές και πολεμικές συγκρούσεις, ένταση των φυλετικών και θρησκευτικών ανταγωνισμών, καλλιεργώντας τον σκοταδισμό και τη μισαλλοδοξία. Προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα και τα σχέδια τους βομβαρδίζουν περιοχές αμάχων, διαλύουν χώρες, χρηματοδοτούν και εκπαιδεύουν φανατικούς για στρατιωτικές αποστολές.
Η εμπόλεμη κατάσταση σε Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Σομαλία, Ερυθραία, Υεμένη κ.α., θα πολλαπλασιάσει τα κύματα προσφύγων και μεταναστών που δεν διαχωρίζονται πια, αφού όλες οι χώρες καταστρέφονται από την ιμπεριαλιστική πολιτική. Απεναντίας, οι μετακινήσεις προσφύγων και μεταναστών, μέσω της Ελλάδας, θα πολλαπλασιαστούν και πολλοί από αυτούς τελικά θα παραμείνουν και στη χώρα εξαιτίας και της νέας απόφασης της συνόδου κορυφής που βάζει αριθμητικό όριο για τη μετεγκατάσταση
Οι 28 πρωθυπουργοί των χωρών ΕΕ στη σύνοδο Κορυφής που έγινε στις 23/9 για το προσφυγικό-μεταναστευτικό αποφάσισαν μέτρα που θα προσθέσουν ακόμα περισσότερους νεκρούς στα σύνορα, αύξηση των κινδύνων και της ταλαιπωρίας των προσφύγων καθώς και ένταση της εκμετάλλευσης τους από τους διακινητές, τους επιτήδειους και όσους κερδοσκοπούν πάνω στο δράμα τους. Μέτρα ενίσχυσης της «φύλαξης» των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. με τη συνεργασία της Frontex και της Europol, μέτρα καταγραφής, επιλογής, κατανομής και επαναπροώθησης προσφύγων. Τα μέτρα αποβλέπουν στην ελεγχόμενη εκμετάλλευση προσφύγων για τις ανάγκες σε φτηνό εργατικό δυναμικό στις χώρες που το χρειάζονται με μετεγκατάσταση μόνο 60.000 προσφύγων από την Ελλάδα και 60.000 από την Ιταλία σε άλλες χώρες της Ε.Ε.. Τα μέτρα προβλέπουν περιορισμό των προσφύγων σε Τουρκία, Λίβανο και Ιορδανία. Η βία και η καταστολή θα είναι η βασική μέθοδος ελέγχου των ροών των προσφύγων και δευτερευόντως η υποστήριξη για δομές και σίτιση στις πρώτες χώρες υποδοχής. Στόχος των αποφάσεων της Συνόδου να περιοριστούν οι ροές προς την Ε.Ε.. Όσο για τα αίτια του προσφυγικού κύματος η σύνοδος έκανε εκκλήσεις για να τερματιστεί ο πόλεμος στη Συρία που είναι ανέξοδες και υποκριτικές, όταν η πολιτική των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ ευθύνεται για αυτή την εξέλιξη.
Η ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πιστή στο δόγμα ανήκουμε στη Δύση, όχι μόνο συμμετέχει στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., διατηρεί τις βάσεις, δίνει έδαφος, αέρα και υποδομές για τις πολεμικές επεμβάσεις, αλλά σχεδιάζει την επέκταση των βάσεων, συμμετέχει και στηρίζει τις πολεμικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ με πολλούς τρόπους. Και για το προσφυγικό πρόβλημα έχει τεράστιες ευθύνες.
Η έλλειψη από μεριάς του κράτους επαρκών μέτρων στήριξης για στέγαση, περίθαλψη, σίτιση, μετακίνηση είναι τραγική. Οι αλληλέγγυες συλλογικότητες και οι αλληλέγγυοι αγωνιστές δεν επαρκούν να βοηθήσουν ούτε στην πληροφόρηση των προσφύγων για τα δικαιώματά τους και τις δυνατότητες χρήσης, έστω των λειψών υποδομών και υπηρεσιών προστασίας τους. Οι εφοπλιστές, τα κυκλώματα των διακινητών και οι επιτήδειοι κερδοσκοπούν πάνω στο δράμα και την ανάγκη τους. Παρακράτος, πολιτικό κατεστημένο και φασίστες εκμεταλλεύονται την κατάσταση, που δημιουργείται στις περιοχές που ωθούνται οι πρόσφυγες και μετανάστες, χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες στέγασης και υγιεινής, προκειμένου να καλλιεργήσουν τις ξενοφοβικές, ρατσιστικές ιδέες τους, και να στρέψουν τον κόσμο σε συντηρητικές απόψεις και αντιδραστικές επιλογές. Ενώ, η Χ.Α. οργανώνει τις αιμοδιψείς δράσεις της.
Η κυβέρνηση αναμένει κονδύλια από την Ε.Ε. που όμως, με βάση και την απόφαση της Συνόδου Κορυφής, θα κατευθύνονται κυρίως σε ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων και των μηχανισμών καταγραφής σε κέντρα επιλογής προσφύγων. Αλλά, μόνο τους πρώτους οκτώ μήνες, οι πρόσφυγες που έφτασαν στην Ελλάδα είχαν ξεπεράσει τους 300.000. Ο αρμόδιος υπουργός Γιάννης Μουζάλας κάνει λόγο για αξιοποίηση της εκκλησίας, του στρατού και ΜΚΟ (κερδοσκοπικές και αμαρτωλές στην πλειοψηφία τους) στη στήριξη σίτισης και φιλοξενίας των προσφύγων.
Περιφερειακά Συμβούλια και δήμοι δεν παίρνουν επαρκή μέτρα για εύρεση και αξιοποίηση κτιρίων και χώρων για ανοικτή φιλοξενία των προσφύγων, στο όνομα της μη κυβερνητικής συνδρομής. Ενώ σε δήμους, όπως στη Λαυρεωτική, το πολιτικό κατεστημένο φτάνει ακόμα και να κηρύσσει ανεπιθύμητους τους πρόσφυγες με αστείες δικαιολογίες περί μη κατάλληλων χώρων, κινδύνων οικονομικής διαφθοράς κ.α.
Μόνος δρόμος και τρόπος για να στηρίξουμε τους πρόσφυγες και μετανάστες και να προφυλάξουμε το λαό και τη νεολαία μας από την επίδραση των ξενοφοβικών, ρατσιστικών και φασιστικών αντιλήψεων είναι ο αγώνας και η ταξική-διεθνιστική αλληλεγγύη για να καλυφτούν οι ανάγκες και τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών. Δεν αντιμετωπίζουμε το θέμα από τη σκοπιά των δημοσίων σχέσεων, της φιλανθρωπίας και της στήριξής τους, επειδή είναι περαστικοί.

Στηρίζουμε τις δράσεις αλληλεγγύης με συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες του εργατικού κινήματος (σωματείων, εργατικών σχημάτων), των φοιτητικών συλλόγων, των συλλογικοτήτων από γειτονιές (Εργατικών Λεσχών, Λαϊκών Συνελεύσεων, Λαϊκών Επιτροπών κ.α.). Εκτιμούμε τις δράσεις αλληλεγγύης εκατοντάδων ανθρώπων για να βοηθήσουν και να συνδράμουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στη σίτιση, περίθαλψη, στέγαση και μετακίνησή τους, καθώς και τις κινηματικές προσπάθειες να ανοίξουν χώροι για τη στέγαση των προσφύγων (Ζωγράφου, Αγ. Δημήτριος, οδ. Νοταρά, κ.α.).
Έχουμε επίγνωση όμως ότι όσες πράξεις αλληλεγγύης και να εκδηλωθούν δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες και το μέγεθος των προβλημάτων των προσφύγων. Για αυτό στηρίζουμε αντιπολεμικές πορείες και διαδηλώσεις, το συντονισμό των διεκδικητικών δράσεων στις περιοχές μας για τα δικαιώματα των μεταναστών και προσφύγων και την αλληλεγγύη σε αυτούς, και αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε από την κυβέρνηση, τις Περιφέρειες, τους δήμους.
- Διευκόλυνση της μετακίνησης των προσφύγων στις χώρες προορισμού τους, χωρίς οικονομική επιβάρυνση και επιλογή. Κατευθείαν δρομολόγια πλοίων προς Β. Ελλάδα, μετεπιβίβαση σε τρένα προς τις άλλες χώρες της Ευρώπης, απευθείας πτήσεις για τις χώρες προορισμού τους. Οργάνωση και νομιμοποίηση της μετακίνησής τους μέσω της πολιτείας στο ταξίδι σε θάλασσα και στεριά, για να μην σπρώχνονται στα χέρια των κυκλωμάτων δουλεμπόρων και διακινητών. Να σταματήσει η απομύζηση τους από τους εφοπλιστές και τους επιτήδειους.
- Να εξασφαλιστούν επαρκείς χώροι για τη στέγαση όλων των προσφύγων, είτε για την προσωρινή είτε για τη μόνιμη παραμονή τους. Να ανοίξουν γήπεδα και άλλοι κατάλληλοι δημόσιοι χώροι για την παραμονή των μεταναστών κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους.
- Να διατεθούν ξενοδοχεία και να αξιοποιηθούν κατάλληλες κλειστές ή εγκαταλελειμμένες δομές με άμεση ανακαίνιση για την ανοικτή φιλοξενία προσφύγων που θέλουν να παραμείνουν.
- Να στηριχτούν στις ανάγκες σίτισης και περίθαλψης όλοι οι πρόσφυγες και μετανάστες. Να δοθεί οικονομική ενίσχυση σε κάθε πρόσφυγα.
- Μέριμνα για την επανένωση οικογενειών, για την παροχή ασύλου και την ένταξη των παιδιών στα σχολεία και τους παιδικούς σταθμούς. Χαρτιά για νομιμοποίηση των προσφύγων και μεταναστών.
- Να διατεθούν επαρκή κονδύλια για να καλυφθούν οι ανάγκες από κυβέρνηση και Ε.Ε.. Να πληρώσουν οι υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση Ε.Ε., κεφάλαιο. Επαρκής χρηματοδότηση, ενίσχυση των δημόσιων κοινωνικών δομών πρόνοιας και αλληλεγγύης.
- Απρόσκοπτη είσοδος των προσφύγων και μεταναστών από τα σύνορα. Κατάργηση του Δουβλίνου Ι και ΙΙ, της Frontex, του Ευρωστρατού και των δυνάμεων ταχείας επέμβασης. Όχι βία και καταστολή στα σύνορα. Να γκρεμιστεί ο φράκτης στον Έβρο και κάθε φράκτης. Όχι στις επιχειρήσεις αποτροπής των πρόσφυγων που θέλουν να μπουν στη χώρα, όχι στις επαναπροωθήσεις.
- Έξοδος από το ΝΑΤΟ, καμιά νέα βάση, κλείσιμο όλων των βάσεων, όχι επεκτάσεις, μη συμμετοχή του ελληνικού στρατού σε αποστολές στο εξωτερικό και σε διάθεση ελληνικού εδάφους, αέρος και εξοπλισμού για επεμβάσεις σε άλλες χώρες. Έξω οι ιμπεριαλιστικοί στρατοί από τις ξένες χώρες.
- Όχι στον ιμπεριαλισμό, όχι στις επεμβάσεις και στους πόλεμους. Φιλία και αλληλεγγύη με όλους τους λαούς.

              Ανατροπή στη πόλη και το χωριό Ηγουμενίτσα
Ανταρσία Αντικαπιταλιστική Αριστερά στην Κ. Μακεδονία
Ανταρσία στα Χανιά
Ανταρσία στην Κοκκινιά της προσφυγιάς και της αντίστασης
Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας
Ανταρσία στο Αιγαίο
Ανταρσία στο Μοριά - Συμπόρευση για την ανατροπή
Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική
Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια
Ανυπακοή στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης
Ανυπότακτη Καισαριανή Αριστερή Αντικαπιταλιστική Κίνηση
Ανυπότακτη Κρήτη – Αντικαπιταλιστική Αριστερή Παρέμβαση
Ανυπότακτη Πόλη στις γειτονιές Αγ. Αναργύρων-Καματερού
Ανυπότακτη Πετρούπολη
Ανυπότακτο Αγρίνιο
Ανυπότακτο Χαϊδάρι-Αντικαπιταλιστική Κίνηση
Αριστερή Αντικαπιταλιστική Κίνηση Ανταρσία στο Λιμάνι του Πειραιά
Αριστερή Κίνηση Περιστερίου
Αριστερή Παρέμβαση Ιωαννίνων
Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα
Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο
Αριστερή Παρέμβαση-Αντικαπιταλιστική Κίνηση στην Δυτική Ελλάδα
Αριστερή Πρωτοβουλία Γλυφάδας
Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση «Εκτός των Τειχών» στο Μαρούσι
Αριστερή Συμπόρευση για την Ανατροπή-Ανταρσία στη Δυτική Μακεδονία
Εκτός Πλάνου – Αντικαπιταλιστική κίνηση Ελληνικού-Αργυρούπολης
Εκτός Σχεδίου – Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία
Κίνημα στην πόλη του Ζωγράφου
Μαχόμενη Αριστερή Δύναμη Ανατροπής Δάφνης-Υμηττού Μ.ΑΡΙ.Δ.Α)
Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής Βασιλικών-Θέρμης—Μίκρας
Μια Πόλη Ανάποδα – Αριστερή Παρέμβαση στους δρόμους της Ν. Σμύρνης
Ρήξη και Ανατροπή στο Νέο Ηράκλειο-Αντικαπιταλιστική Δημοτική Κίνηση
Φυσάει Κόντρα – Δημοτική Παρέμβαση στην Αγία Παρασκευή