Όπως και σε άλλες περιοχές της πόλης κι όλης της χώρας και στο δικό μας δήμο η κυβέρνηση μέσω των κατασταλτικών μηχανισμών της προσπαθεί να επιβάλλει την απαγόρευση της κυκλοφορίας ακόμη και για την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών όπως η σωματική και ψυχική μας υγεία. Για την υλοποίηση αυτού του χωρίς καμιά επιστημονική τεκμηρίωση (αλλά σε απόλυτη αρμονία με τις γενικότερες πολιτικές στοχεύσεις του περιορισμού των πολιτικών και κοινωνικών ελευθεριών και δικαιωμάτων) σχεδίου απαγόρευσης της κυκλοφορίας, φτάνουν στο σημείο αλληλοαντικρουόμενων διατάξεων όπως η δυνατότητα εξόδου από την κατοικία για σωματική άσκηση ή βόλτα με το κατοικίδιο αλλά το σφράγισμα των (ελάχιστων έτσι κι αλλιώς) δημόσιων χώρων που θα μπορούσε να γίνει αυτό.
Στο Δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης, έναν από τους πιο πυκνοδομημένους δήμους της χώρας, η προσπάθεια αυτή ξεκίνησετο πρωί της Παρασκευής, με το κλείσιμο από την αστυνομία του ενός και μοναδικού μεγάλου δημόσιου χώρου, του πρώην στρατοπέδου "Μεγ. Αλεξανδρου". Να σημειώσουμε εδώ ότι ακόμη και με το απαράδεκτο νομικό πλαίσιο των απαγορεύσεων της πανδημίας, δεν μπορούν τυπικά να απαγορεύσουν τη χρήση του στρατοπέδου, καθώς αυτό δεν είναι χαρακτηρισμένο ούτε ως αθλητικές εγκαταστάσεις ή άλσος ούτε καν ως πάρκο.
Λίγη μόλις ώρα όμως μετά από αυτή την πρώτη προσπάθεια της αστυνομίας να κλείσει το χώρο, κάναμε παρέμβαση ως "ΑΝΥΠΑΚΟΗ" στο Δήμαρχο Αμπελοκήπων-Μενεμένης, απαιτώντας να πάρει θέση για το άνοιγμά του στρατοπέδου, όπως και έγινε σχεδόν άμεσα αλλά με τις αστυνομικές δυνάμεις πότε να κλείνουν την είσοδο του χώρου, πότε να κυκλοφορούν με φάρους οχημάτων ανοιχτούς, πότε να απειλούν και πότε να κόβουν πρόστιμα.
Προσπαθώντας να σπάσουμε αυτήν ακριβώς την κατάσταση οργανώσαμε την παρέμβαση μας το πρωί της Κυριακής 12 του Απρίλη, στο χώρο του πρ. στρατοπέδου. Με την παρουσία στο χώρο μελών της δημοτ. κίνησης "ΑΝΥΠΑΚΟΗ" και του εκλεγμένου δημοτικού συμβούλου μας, με αυτοσχέδιες αφίσες που αναρτήθηκαν σε όλες τις εισόδους και γύρω από τον χώρο και συζητήσεις με τον κόσμο της γειτονιάς που ήρθε για την βόλτα του στο χώρο, καταφέραμε να σπάσουμε την απαγόρευση και για περισσότερο από 3 ώρες η αστυνομία να μην εμφανιστεί και να μην ενοχλήσει κανέναν/μία μέσα στο χώρο.Ανάλογα και μετά την αποχώρησή μας, αλλά και την επόμενη μέρα η αστυνομία είχε διακριτική παρουσία και δεν έκλεισε το στρατόπεδο όπως απειλούσε με ανακοινώσεις από μεγάφωνα και τοιχοκολλήσεις.
Γνωρίζουμε ασφαλώς ότι τίποτα δεν τελείωσε οριστικά. Η αστυνομία πιθανότατα θα ξανακλείσει το χώρο, εμείς πιο καλά οργανωμένοι θα καταφέρουμε ίσως να τον ξαναανοίξουμε και... Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία βέβαια από τη σημερινή μας παρέμβαση είναι ότι πολύς κόσμος αναθάρρησε και δηλώνει έτοιμος να αντιταχθεί στην κρατική/αστυνομική τρομοκρατία και τηρώντας τους όρους υγιεινής και τα μέτρα προστασίας, να διεκδικήσει το δικαίωμα στην ελεύθερη κίνηση και τη χρήση του δημόσιου χώρου!
Κι αυτό μας δείχνει το δρόμο, μας θέτει ως καθήκον, μαζί με ενεργούς πολίτες από όλη την πόλη να διεκδικήσουμε το άνοιγμα και την απόδοση στους κύριους χρήστες τους, αυτούς που βίλες και μεγάλους κήπους δεν κατέχουν, των μεγάλων δημόσιων χώρων της πόλης (Παραλία, Σέιχ-Σου, πρ. στρατόπεδα και μεγάλα πάρκα-αλσύλια). Να σπάσουμε την απομόνωση, την καραντίνα που επιδιώκουν να επιβάλλουν στη ζωή και (κυρίως) στα μυαλά μας!
Και στους Αμπελόκηπους ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΝΕΡΓΟΙ!
Κι ελπίζουμε με τις δράσεις μας λιθαράκι να βάλουμε στη
Διεκδίκηση του δικαιώματος στο δημόσιο χώρο
Για την ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ
Για τις ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΜΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου