Πλειστηριασμοί λαϊκής κατοικίας και περιουσίας: Ποιος ο θύτης, ποιο το θύμα;

Τρίτη παραπομπή σε δίκη

για τον δημοτικό σύμβουλο της “ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ” Ηλία Σμήλιο!

Σε εποχές που ο ένας μετά τον άλλο αθωώνονται και απελευθερώνονται όλοι αυτοί που εκμεταλλεύτηκαν τη θέση τους για να αρπάξουν δημόσιο χρήμα, ένας εργαζόμενος, δάσκαλος σ’ ένα σχολείο των Αμπελοκήπων οδηγείται για τρίτη φορά στο εδώλιο του κατηγορουμένου γιατί μαζί με άλλους πολλούς εμπόδισε την αρπαγή λαϊκών σπιτιών και μικρής περιουσίας από τους τραπεζίτες (και τα τσιράκια τους τους μεγαλοσυμβολαιογράφους).

Μετά την κλήση του σε δίκη τον Μάη του 2019 και τον Απρίλη του 2020, ο δημοτικός σύμβουλος της “ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ” Ηλίας Σμήλιος έλαβε πριν λίγες μέρες κλήση για να δικαστεί και στις 30 Οκτώβρη 2019! Μαζί με τον δικηγόρο και περιφερειακό σύμβουλο της “ΑΝΤΑΡΣΙΑ στην Κεντρ. Μακεδονία” Ζήση Κλεισιάρη αυτή τη φορά, για υπόθεση που αφορά και πάλι τη δράση του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας και περιουσίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι για τη συγκεκριμένη υπόθεση ο Ηλίας Σμήλιος είχε αναζητηθεί από αστυνομικούς αργά το βράδυ στο σπίτι του για να συλληφθεί και να παραπεμφθεί στο αυτόφωρο, μετά από μαρτυρίες συμβολαιογράφων όπως η τότε πρόεδρός τους Ι. Μπιλίση-Χρουσαλά, η οποία κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος (500.000ευρώ από πλειστηριασμούς είχαν γίνει γνωστά μέχρι την αυτοκτονία της, πέρυσι) και οι αστυνομικοί των ΜΑΤ που ασκούν βία στους διαδηλωτές για να προστατέψουν την κλοπή των σπιτιών μας από τις τράπεζες.

Σημειωτέον ακόμη ότι αυτές τις μέρες ο Η. Σμήλιος καλείται να απολογηθεί για άλλη μια υπόθεση πλειστηριασμού, μετά από ανώνυμη(!!!) μήνυση που υπέβαλε «ένας άνεργος»…

Στο επόμενο διάστημα τέλος(;) αναμένεται να οριστεί δικάσιμος για νέα υπόθεση πλειστηριασμού, για την οποία ο Η. Σμήλιος μαζί με τον πρ. περιφερειακό σύμβουλο και επικεφαλής σήμερα της “ΑΝΤΑΡΣΙΑ στην Κεντρ. Μακεδονία”, Θανάση Αγαπητό, κλήθηκαν σε απολογία τον Ιούνιο στο «Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος», την αλήστου μνήμης κρατική ασφάλεια…

Όλα αυτά ασφαλώς δεν αποτελούν μεμονωμένο περιστατικό αλλά εντάσσονται σε ένα γενικότερο κλίμα έντασης της καταστολής και κατάργησης πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα. Ειδικά δε το κίνημα κατά των πλειστηριασμών, πέρα από τη Θεσσαλονίκη (όπου ανέπτυξε και τη σημαντικότερη δράση του) μια σειρά από δίκες μελών του κινήματος έχουν ξεκινήσει ή έχουν οριστεί και στην υπόλοιπη Ελλάδα ενώ πολύ μεγάλος είναι και ο αριθμός των κλήσεων σε απολογία. Τα υπουργεία “Δικαιοσύνης” και “Προστασίας του Πολίτη” στην υπηρεσία των τραπεζιτών και των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων για την επιβολή της πιο βάρβαρης πολιτικής ενάντια στο λαό.

Ταυτόχρονα όμως όλα τα παραπάνω έρχονται σαν απαραίτητο συμπλήρωμα κοινωνικού εκφοβισμού σε μια περίοδο που εκτυλίσσεται μια νέα φάση της αντιλαϊκής πολιτικής των πλειστηριασμών και εκ νέου ενίσχυσης των τραπεζών. Στη “μετα”-μνημονιακή με άλλα λόγια εποχή, όχι μόνο δεν τελειώσαμε με τις πολιτικές αρπαγής της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας αλλά αντίθετα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πετά κάθε “φύλλο συκής” και απροκάλυπτα μιλά για πολιτική σωτηρίας των τραπεζών από τα «κόκκινα δάνεια». Οι όποιες αναφορές για συνέχεια της (όποιας εναπομείνασας) προστασίας του ν. Κατσέλη, δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι οι όροι “προστασίας” γίνονται κατά πολύ δυσμενέστεροι. Χαρακτηριστικά, για να μπει κανείς στην προστασία του νόμου, το υπόλοιπο του δανείου του δεν πρέπει να ξεπερνά τις 130.000ευρώ και το ετήσιο εισόδημά του τις 12.500ευρώ για μονομελές νοικοκυριό (21.000 για ζευγάρι και 5.000 ευρώ για κάθε παιδί με ανώτατο όριο τα 36.000ευρώ). Το χειρότερο όμως είναι ότι τα όρια αυτά δεν τίθενται για τη διαγραφή (μέρους έστω) του χρέους, ώστε να μπορεί να εξυπηρετηθεί από τους οφειλέτες αλλά για τη διαπραγμάτευση του τρόπου αποπληρωμής του χρέους (ελαφρύνσεων) και μάλιστα όχι πια σε κάποιο δικαστήριο αλλά με την τράπεζα!

Καθώς το κεφάλαιο φαίνεται αδύναμο να ξεπεράσει την κρίση του και συγκεκριμένοι τομείς του όπως ο τραπεζικός απαιτούν συνεχώς νέες “ενέσεις” επιβίωσης, η ευρώδουλη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν νομοθετεί κανένα από τα βασικά αιτήματα του κινήματος για την πραγματική προστασία της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας (διαγραφή χρεών λαϊκών οικογενειών προς τράπεζες και κράτος, ακατάσχετο της λαϊκής κατοικίας, κατάργηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών) αλλά υιοθετεί στο ακέραιο τις απαιτήσεις των τραπεζών και τους εκβιασμούς της Ε.Ε. Και για την επιτυχία μιας τέτοιου βάθους αντιλαϊκής πολιτικής είναι προφανές ότι θα πάρει κάθε μέτρο καταστολής.

Γι αυτό και σήμερα η αλληλεγγύη κάθε εργαζόμενου, κάθε σωματείου και συλλογικότητας που αγωνίζεται για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που έχουν επιβάλει στη ζωή μας, είναι όχι μόνο αναγκαία αλλά και πρέπει να πάρει συγκεκριμένα αναβαθμισμένα χαρακτηριστικά. Αναγκαίες μ’ άλλα λόγια αλλά όχι πια αρκετές οι δηλώσεις συμπαράστασης κι οι εκκλήσεις για παύση κάθε δίκης και δίωξης των αγωνιστών του κινήματος κατά των πλειστηριασμών. Σήμερα είναι αναγκαία η συστράτευση όλων σε ένα μαζικό, δυναμικό κι ανυποχώρητο αγώνα για να μην περάσει κανένα λαϊκό σπίτι στα χέρια κράτους-τραπεζίτη και να μη γίνει καμιά έξωση, για το δικαίωμα όλων στη στέγη, το ρεύμα, το νερό. Με βάση τα διδάγματα της προηγούμενης περιόδου, να στήσουμε τα ανεξάρτητα κέντρα αγώνα όπως ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ, που στη βάση της δημοκρατίας των συνελεύσεων και χωρίς κομματικούς εναγκαλισμούς και αναθέσεις, θα μπορούν να συσπειρώνουν καθημερινά όλο και περισσότερους αγωνιστές/τριες και να οργανώνουν τον αγώνα, να κατακτούν μικρές νίκες και να ανοίγουν το δρόμο για τη συνολική νίκη και την ανατροπή!