Η “ΑΝΥΠΑΚΟΗ” στην πρώτη συνεδρίαση του νέου Δημοτικού Συμβουλίου Αμπελοκήπων-Μενεμένης για την εκλογή προεδρείου Δημοτ. Συμβουλίου και Δημοτ. Επιτροπής

 

Την Τρίτη 2 του Γενάρη έγινε η πρώτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αμπελοκήπων-Μενεμένης, με τη νέα του σύνθεση και αποκλειστικό θέμα τις δημαιρεσίες, δηλαδή την εκλογή προεδρείου του Δημοτικού Συμβουλίου και εκλογή της 9μελούς Δημοτικής Επιτροπής.

Με βάσει τις αποφάσεις της Συνέλευσης και του Συντονιστικού της «ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ», οι δημοτικοί σύμβουλοι Ηλίας Σμήλιος και Νικόλας Σμήλιος απείχαμε από τη διαδικασία εκλογής Προεδρείου του Δημοτικού Συμβουλίου και δεν καταλάβαμε τη θέση του γραμματέα που μας αντιστοιχούσε ως τρίτη παράταξη, καθώς αυτό είναι ένα απόλυτα διακοσμητικό όργανο. Η Λαϊκή Συσπείρωση για πρώτη φορά συμμετείχε στη συγκεκριμένη διαδικασία και πήρε τη θέση του αντιπροέδρου, ενώ πρόεδρος και τελικά και ο γραμματέας προέρχονται από την παράταξη του Δημάρχου.

Ως προς την εκλογή της 9μελούς Δημοτικής Επιτροπής  συμμετείχαμε στη διαδικασία και εκλέξαμε ως μέλος της τον Ηλία Σμήλιο, παρά τις εντονότατες διαφωνίες μας για το συγκεκριμένο “υπερόργανο” και τον ρόλο του στην αντιδραστική μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου. Συγκεκριμένα ο δημοτ. μας σύμβουλος εκλέχτηκε ως εκπρόσωπος της  μειοψηφίας μαζί με δύο συμβούλους της Λαϊκής Συσπείρωσης ενώ από το ψηφοδέλτιο της πλειοψηφίας εκλέχθηκαν από παράταξη Δημάρχου 6 μέλη της δημοτικής επιτροπής. Σημειώνουμε ότι η πρόταση της «ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ» και η αρχική θέση που συμφωνήσαμε με τη Λαϊκή Συσπείρωση ήταν ένας εκπρόσωπος από κάθε παράταξη της μειοψηφίας, αλλά αρνήθηκε να μπει στο ψηφοδέλτιο και γενικά απείχε την ψηφοφορία η δημοτ. σύμβουλος της "Αντεπίθεσης".

Αιτιολογώντας δε την στάση και την ψήφο μας ως «ΑΝΥΠΑΚΟΗ» κάναμε την παρακάτω τοποθέτηση:

 

«Καλούμαστε σήμερα να ψηφίσουμε για προεδρείο του Δημοτ. Συμβουλίου και εκλογή της Δημοτικής Επιτροπής και δυστυχώς η πρώτη παρατήρηση που πρέπει να κάνει κανείς μιλώντας για τις συγκεκριμένες διαδικασίες είναι ότι στην ουσία παίρνουμε θέση στην αυτοκατάργησή μας ως όργανο, ως εκλεγμένο Δημοτ. Συμβούλιο που λειτουργεί δημοκρατικά, συσκέπτεται και αποφασίζει για τα ζητήματα και τα προβλήματα της περιοχής, τα δικαιώματα και τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας στο Δήμο μας. Με όλες τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις του νομοθετικού πλαισίου για τους δήμους, από τον “Καποδίστρια”, τον “Καλλικράτη” και τον “Κλεισθένη” μέχρι τις νέες αντιδραστικές ρυθμίσεις των νόμων Θεοδωρικάκου, Βορίδη και Κεραμέως, η Τοπ. Αυτοδιοίκηση απεκδύεται του ρόλου της και ως τοπική και ως αυτοδιοίκηση, αποκλείει σταδιακά την όποια συμμετοχή των κατοίκων, των εργαζόμενων και της τοπικής κοινωνίας στις αποφάσεις για τις τοπικές υποθέσεις και μετατρέπεται σε τοπικό κράτος που λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο και εξυπηρετεί τα ίδια συμφέροντα με το κεντρικό κράτος.

Εμείς ως «ΑΝΥΠΑΚΟΗ», παράταξη του αριστερού ριζοσπαστικού αντικαπιταλιστικού χώρου, πρεσβεύουμε και επιδιώκουμε να εκφράσουμε μέσα κι έξω από το Δημοτ. Συμβούλιο έναν άλλο τρόπο οργάνωσης της ζωής των κατοίκων και των εργαζόμενων της περιοχής. Έναν τρόπο που θέτει στο κέντρο τα σύγχρονα κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα και την ικανοποίηση των αναγκών των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και επιδιώκει τη συγκρότηση σύγχρονων δημοκρατικών μορφών λαϊκής οργάνωσης και πάλης που θα έχουν λόγο, θα σχεδιάζουν και θα προτάσσουν λύσεις για τη ζωή που μας αξίζει σε γειτονιές που μας ανήκουν. Κάτι τέτοιο προφανώς δεν εξυπηρετείται μέσα από όργανα και επιτροπές σαν αυτά που καλούμαστε να εκλέξουμε σήμερα.

Το προεδρείο του Δημοτ. Συμβουλίου αφενός, διακοσμητικό και μόνο ρόλο παίζει, καθώς δεν παίρνει ούτε καν τις αποφάσεις για την Ημερήσια Διάταξη και τα θέματα που συζητούνται, ούτε καν μια τυπικά δημοκρατική συζήτηση και διαδικασία δεν εξασφαλίζει λόγω του θεσμοθετημένου πλαισίου και των κανονισμών λειτουργίας. Γιατί πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς τις απαγορευτικές διατάξεις περί συζήτησης θεμάτων και ερωτημάτων που τίθενται από τη μειοψηφία, τις ψηφοφορίες και την ελευθερία κάθε εκλεγμένου/ης συμβούλου να πάρει θέση και να ψηφίσει κατά συνείδηση για οποιοδήποτε θέμα, μέχρι τους περιορισμούς στην παρακολούθηση και συμμετοχή των πολιτών στις συνεδριάσεις. Υπό΄την έννοια αυτή θεωρούμε ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος συμμετοχής σε ένα διακοσμητικό τελικά όργανο και δεν θα θέσουμε υποψηφιότητα για τη θέση του γραμματέα που μας αντιστοιχεί ως τρίτη παράταξη.

Η Δημοτική Επιτροπή από την άλλη έρχεται, ειδικά μετά τον “Κλεισθένη” και τους νόμους Θεοδωρικάκου και Βορίδη, να αφαιρέσει από το το Δημοτικ΄Συμβούλιο το συνόλο σχεδόν των αρμοδιοτήτων του και να περάσει την ενημέρωση, τη συζήτηση και τις αποφάσεις για όλα τα σημαντικά ζητήματα σε μια κλειστή επιτροπή, απόλυτα ελεγχόμενη από τη δημοτική αρχή. Έτσι περιορίζεται ακόμη περισσότερο ακόμα περισσότερο η δυνατότητα να έρθουν στο Συμβούλιο θέσεις και να ληφθούν αποφάσεις που εξυπηρετούν δικαιώματα και ανάγκες των κατοίκων και εργαζόμενων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, ενώ εξυπηρετούνται με πολύ πιο εύκολο τρόπο τα όποια κάθε φορά οικονομικά συμφέροντα. Και εδώ καλούμαστε να απαντήσουμε σε μια μεγάλη αντίφαση: συμμετέχουμε σε ένα όργανο με προειλημμένες στην ουσία αποφάσεις ή αρνούμαστε να αποδεχτούμε την αντιδραστική νομοθετική ρύθμιση, απέχοντας από αυτό το όργανο; Χωρίς με κανένα τρόπο να νομιμοποιούμε το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο και χωρίς να τρέφουμε αυταπάτες ότι κάτι θα αλλάξουμε με τη συμμετοχή μας αλλά βάζοντας μπροστά την ανάγκη ενημέρωσης επί των ζητημάτων του Δήμου, που όπως προαναφέραμε έχουν περάσει σχεδόν στο σύνολό τους στις αρμοδιότητες της Δημοτικής Επιτροπής, είμαστε υποχρεωμένοι να θέσουμε υποψηφιότητα γι αυτήν. Είναι όμως ξεκάθαρο για μας ότι στην τοπική κοινωνία και το κίνημα βρίσκεται η απάντηση για κάθε πρόβλημα, για την ικανοποίηση των αναγκών και των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων».