Όταν η σφαγή των δέντρων θεωρείται έργο...

του Ηλία Σμήλιου, δασκάλου-υποψ. δημάρχου με την "ΑΝΥΠΑΚΟΗ"

   Έρχεται σιγά σιγά το καλοκαίρι και μαζί του μια από τις αγαπημένες εικόνες των παιδικών και νεανικών μου χρόνων στην Επτάλοφο: κατακαλόκαιρο να περπατάς στην οδό Βενιζέλου και να χαίρεσαι τη δροσιά του "πράσινου τούνελ" που σχηματίζονταν από τις δεντροστοιχίες των δυο πλευρών του δρόμου...

   Μου ήρθε στο νου πάλι το "τούνελ", καθώς γυρνώντας σήμερα απ' το σχολείο είδα στη Βενιζέλου δύο ακόμη δέντρα (από τα εναπομείναντα μετά τη σφαγή της τελευταίας δεκαετίας...), κομμένα σχεδόν από τη ρίζα. Στη διάρκεια της ημέρας δε, ανακάλυψα άλλα δύο σφαγμένα δέντρα (Αμπελώνων και Χρ. Ράπτη) πράγμα που με κάνει να υποψιάζομαι ότι ο Δήμος μας γιορτάζει πάλι την ...ημέρα κατά του πράσινου και το κακό δεν περιορίστηκε σ' αυτά τα δέντρα.

   Δεν είμαι γεωπόνος ούτε δηλώνω ειδικός στο αντικείμενο αλλά απ' όσο θυμάμαι (μια που βρίσκονται στη γειτονιά μου), αυτά τα δέντρα μέχρι πέρυσι ήταν ζωντανά. Έτσι λοιπόν απλά ελπίζω ή αν θέλετε καλύτερα, ζητώ από τους γείτονες και συμπολίτες μου να ενώσουμε τις φωνές μας και να απαιτήσουμε τα συγκεκριμένα δέντρα (μαζί με κάποια τουλάχιστον από αυτά που σφάχτηκαν παλιότερα) να αντικατασταθούν άμεσα από νέα.

   Για να μην επιβεβαιωθεί για μια ακόμη φορά αυτό που ακόμα και σε σχετικά σεμινάρια και ημερίδες ακούγεται από καθηγητές γεωπονίας: ο Δήμος Αμπελοκήπων-Μενεμένης, πρωταθλητής στο καταστροφικό κλάδεμα δέντρων...