Όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, την Κυριακή 12 Μάη διοργανώνεται ο αγώνας δρόμου "Τρέχω για τα στρατόπεδα".
Κάθε αθλητικό γεγονός που έχει χαρακτηριστικά μαζικού αθλητισμού είναι θετικό. Κάτι τέτοιο άλλωστε ορισμένοι από μας το υποστηρίζουμε και το κάναμε πράξη ήδη αρκετές δεκαετίες πριν, μέσα από Συλλόγους όπως η ΛΑ.ΜΟ.Σ.Α. και η ΜΟ.Κ.Α., χωρίς βέβαια ούτε τη στήριξη ούτε τη συμμετοχή των Δήμων και των δημοτικών αρχόντων να έχουμε τότε, καθώς δεν τους εξασφαλίζαμε το βασικό τους κίνητρο, την προσωπική προβολή.
Ακόμη θετικότερο το γεγονός ότι η διοργάνωση από την αρχή της θεσμοθέτησής της, σχετίστηκε με τη διεκδίκηση των χώρων των πρώην στρατοπέδων "Μ. Αλεξάνδρου", "Π. Μελά" και "Καρατάσου" και το πέρασμα τους στους Δήμους της περιοχής. Γι αυτό και αγκαλιάστηκε αρχικά από πολύ κόσμο, κόντρα στα σχέδια και τις διαθέσεις επιχειρηματικών, εκκλησιαστικών, στρατιωτικών κ.ά. κύκλων, που τα επιβουλεύονταν.
2019 πια και πέμπτη διοργάνωση του αγώνα δρόμου. Με μια μικρούλα(;) αλλαγή στον τίτλο του: Αγώνας δρόμου "στα" (και όχι "για τα") στρατόπεδα...
Λεκτικό θα πουν οι δημοτικοί άρχοντες Αμπελοκήπων-Μενεμένης και Π. Μελά το ζήτημα και τυχαίο. Καθόλου θα μας επιτρέψουν να απαντήσουμε, καθώς σε αντίθεση με το "για τα" που δείχνει διεκδίκηση, το "στα" δείχνει κτήση των στρατοπέδων και αντικατοπτρίζει τελικά την όλη στάση και δράση τους για το ζήτημα: Καμιά προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια μαζικής, δυναμικής και ουσιαστικής παρέμβασης με την ενεργοποίηση των κατοίκων και τη συμμετοχή τους στη διεκδίκηση των χώρων αλλά και το σχεδιασμό της κοινωνικής αξιοποίησής τους. Αντ' αυτού κινήσεις συμβολικού και μόνο επιπέδου, εφησυχασμός και προσπάθειες απόκρυψης του γεγονότος ότι τα στρατόπεδα δεν ανήκουν πια και τόσο πολύ στους Δήμους της περιοχής μας.
Κάτι τέτοιο άλλωστε εξυπηρετεί πολλαπλώς τα σχέδια τους: και δεν αμφισβητείται η κυβερνητική πολιτική εμπορευματοποίησης και ξεπουλήματος των ελεύθερων δημόσιων χώρων (την πρώην, της νυν και της επόμενης κυβέρνησης καθώς όλες τους και οι σημερινοί δήμαρχοι αντάμα στα ίδια μνημόνια ομνύουν) και οι δήμαρχοι μπορούν να συνεχίσουν προεκλογικά να υπόσχονται ό,τι ευχάριστα στα αυτιά των ψηφοφόρων τους ακούγεται, έχοντας "στα χέρια τους" και το έδαφος για την υλοποίηση των όποιων προεκλογικών υποσχέσεων.
Σ' όλους εμάς λοιπόν μένει, αν το παραμύθι δημάρχων, υπουργών και βουλευτάδων, μητροπολιτών και μεγαλοεπιχειρηματιών θα φάμε ή αν τα στρατόπεδα πραγματικά διεκδικήσουμε, όχι στην τσιμεντοποίησή τους πούμε, πνεύμονες ζωής για όλη τη Δυτική Θεσσαλονίκη κι όλη την πόλη τα κάνουμε!
Για τα στρατόπεδα λοιπόν! ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου