Τα κατοικίδια δίπλα μας, συντροφιά και όχι κίνδυνος!

 

της Άννας-Μαρίας Ιατρού,

φοιτήτριας κτηνιατρικής Α.Π.Θ.,

υποψήφιας δημοτικής συμβούλου της "ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ"

Υπάρχει ένα ρητό που λέει «Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από τον τρόπο που διαχειρίζεται τα αδέσποτα ζώα της». Τα αδέσποτα και η διαχείρισή τους όμως, δεν είναι ζήτημα πολιτισμού, ούτε φιλοζωίας, αλλά ζήτημα πολιτικής. Βάσει νομοθεσίας αρμόδιοι για την περισυλλογή και φροντίδα των αδέσποτων ζώων είναι οι δήμοι και τα φιλοζωικά σωματεία, εφόσον διαθέτουν τις απαραίτητες υποδομές και σε συνεργασία με το δήμο. Παρ’ όλα αυτά, πλέον όλο και περισσότεροι δήμοι, λόγω μειωμένης χρηματοδότησης, πετσοκόβουν τα έξοδά τους, κλείνοντας τα καταφύγια και πετώντας στο δρόμο τα αδέσποτα ζώα. Η περισυλλογή και φροντίδα των αδέσποτων ζώων δεν αφορά μόνο την ευζωία τους αλλά και την δημόσια υγεία. Σε μια εποχή που εκτός των άλλων επανέρχονται σιγά-σιγά και ασθένειες που είχαν εξαφανιστεί και η λύσσα φαίνεται να αποτελεί ξανά κίνδυνο για την υγεία μας επιβάλλεται να μεριμνήσει ο δήμος για τους αναγκαίους ελέγχους.

Τη στιγμή που στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν πάνω από 15 κρούσματα λύσσας με άμεσο κίνδυνο μόλυνσης των πολιτών, η λύση πρέπει να είναι άμεση και αποτελεσματική. Μόνο με αρμόδιο Δημόσιο φορέα ή φιλοζωικά σωματεία σε συνεργασία με το Δήμο μπορεί να διασφαλιστεί τόσο η ποιότητα ζωής των ζώων όσο και η Δημόσια Υγεία.

H ίδια κατάσταση επικρατεί και στο δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης. Βλέποντας τα φιλοζωικά σωματεία να είναι σχεδόν κλειστά, πρέπει να πάρουμε θέση και να απαιτήσουμε να ανοίξει ξανά το καταφύγιο αδέσποτων ζώων (κι ένας μικρός χώρος του στρατοπέδου "Μ. Αλεξάνδρου μπορεί να διατεθεί γι αυτό) και να αρχίσει πρόγραμμα ελέγχου και στειρώσεων, την στιγμή μάλιστα που υπάρχει και η δυνατότητα συνεργασίας του δήμου με τις κλινικές ζώων συντροφιάς του ΑΠΘ. Τα αδέσποτα ζώα επηρεάζουν τη δημόσια υγεία και οφείλουμε να προστατέψουμε τα ίδια και τους εαυτούς μας, ώστε να μην τα βλέπουμε σαν βάρος αλλά σαν συντροφιά...