Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε το ρατσισμό και την εγκατάλειψη του Δενδροπόταμου από την πολιτεία και το Δήμο;

του Ηλία Γιουβανίδη, 

μαθητή, υποψ. δημοτικού συμβούλου 

της "ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ"

Μέχρι πότε θα ζούμε σε μια γειτονιά-γκέτο, περιτριγυρισμένη από γέφυρες, με χαμηλό συντελεστή δόμησης κι αποκλεισμένη από την υπόλοιπη πόλη;

Μέχρι πότε θα ζούμε δίπλα σ’ ένα ανοιχτό ρέμα και το βάλτο που φτάνει μέχρι τη θάλασσα κι αποτελούν καθημερινό κίνδυνο για την υγεία μας;

Μέχρι πότε θα ζούμε χωρίς ένα σύγχρονο ιατρείο και γιατρούς για μας και τα παιδιά μας, θα φτάνουμε να γκρεμίσει το παλιό σχολείο για να μας φτιάξουν ένα καινούριο;

Μέχρι πότε ούτε καν ένα λεωφορείο της προκοπής δε θα έρχεται και δε θα διασχίζει ολόκληρη τη γειτονιά μας;

Μέχρι πότε θα είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε χωρίς δουλειά και ψωμί για τις οικογένειές μας, αφού ούτε άδειες μικροπωλητών μας δίνουν (για να κάνουμε αυτό που μάθαμε απ’ τους γονείς και τους παππούδες μας, εμπόριο) ούτε στους μεγάλους οργανισμούς της περιοχής μας (ΚΤΕΛ, Λαχαναγορά κ.ά.) ούτε στις δημοτικές υπηρεσίες μας προσλαμβάνουν;

Μέχρι πότε θα μας σκοτώνουν τα ναρκωτικά, που καλά κάναν και τα διώξαν από άλλες γειτονιές, αλλά γιατί τα φορτώσαν στη δικιά μας;

Μέχρι πότε ακόμη και σ’ αυτά που τόσο καλά ξέρουμε, τη μουσική, το χορό, το ποδόσφαιρο δε θα μπορούμε ν’ ασκηθούμε αφού είμαστε αποκλεισμένοι από κτίρια και χώρους;

Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε να θεωρούν τους κατοίκους αυτής της γειτονιάς αμόρφωτους εγκληματίες, ανθρώπους χωρίς ανάγκες και δικαιώματα;

Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε ένα Δήμο που τίποτα δεν έχει να πει και να κάνει για μια από τις γειτονιές του και όταν έρχονται εκλογές πολύ φτηνά αγοράζει την ψήφο μας;

Μέχρι πότε θα ψηφίζουμε αυτούς που φέρανε το μνημόνιο στη χώρα (για να μας κάνουν όλους πιο φτωχούς, χωρίς δικαιώματα) και τους εκπροσώπους των κυβερνητικών κομμάτων στο Δήμο;

Ώρα να μιλήσουμε για την πρωτοβουλία των κατοίκων της γειτονιάς μας που θα αναδείξει τα ιδιαίτερα προβλήματά της, θα διεκδικήσει και θα κερδίσει το δικαίωμα όλων των κατοίκων της, ανεξαρτήτως φυλής και χρώματος, στην παιδεία, την υγεία και κάθε κοινωνικό αγαθό, στην εργασία και μια καλύτερη ζωή!

Ώρα να μιλήσουμε για ένα πρόγραμμα άμεσων διεκδικήσεων για το Δενδροπόταμο:

>κέντρο υγείας αστικού τύπου, με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων κι εργαστήρια

>κατασκευή όλων των αναγκαίων σχολικών κτιρίων και ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα για τα παιδιά και τους ενήλικους

>παροχή αδειών μικροπωλητή για τους Ρομά κατοίκους και προσλήψεις στις δημοτικές υπηρεσίες

Ώρα να δηλώσουμε ΑΝΥΠΑΚΟΗ σ’ ότι μας κλέβει τη ζωή!